16 دی امسال شاهد دومین آزمون از پروژه‌ی 4 (آزمون‌های ویژه) بودیم. توی این آزمون هم مشابه آزمون‌های قبلی تمرکز روی بخش شناخت سازهای ارکستر سمفونیک (4 سؤال از کتاب دوم و 2 سؤال از کتاب اول) بود. مابقی سؤالات رو هم از بخش‌های آکوردشناسی، مُدشناسی، فواصل و نت‌شناسی داشتیم. الگوی سؤالات کاملاً شبیه به سؤالات آزمون قبل بود با این تفاوت که بخش اختیاری رو نداشتیم و از طرفی تمرکزی روی سازهای غیرزهی (کتاب دوم سازشناسی) بیشتر بود. جدای از سؤالاتی که حفظی هستن (یا محاسبات پیچیده‌ای ندارن) بد نیست چندتا از سؤالات رو با هم بررسی کنیم:
سؤال 41: الگوی آکوردهای تریادی (فاصله‌های سوم) اینجوریه که نت‌ها با نت بعدی فاصله‌ی سوم فاصله دارن. برای معکوس سوم کردن یک آکورد پایگی کافیه که سومین نت آکورد از باس (هفتم آکورد) رو بذاری اول آکورد. ترتیب بقیه خیلی مهم نیست.
سؤال 42: همه‌ی مُدهای کلیسایی رو میشه براساس ارتباطشون با دو مُد ایونین و آئولین (همون ماژور و مینور در تئوری) محاسبه کرد. دورین درجه‌ی دوی ماژرو و درجه‌ی چهار مینوره. پس میشه با سرکلیدهای می ماژرور یا دودیز مینور مقایسه‌ش کرد. (البته یه راه‌حل کمی طولانی‌تر هم هست که دورین رو مینور یا آئولینی در نظر بگیریم که درجه‌ی ششمش نیم پرده زیرتر از مینوره.)
سؤال 50: در مورد این سؤالات باید حتماً این رو لحاظ کنید که اول تنالیته‌ی اصلی قطعه رو پیدا کنید. (ترومپت سی بمل که هر چی بهش میدی یه پرده بمش می‌کنه، پس تنالیته‌ی اصلی رِ ماژوره.) دوم بیایید بر اساس انتقال ساز دوم (فلوت آلتو نت نوشته شده رو چهارم درست بم‌تر می‌کنه.) یه تنالیته‌ای براش بنویسید که هر چی زد توی تنالیته‌ی رِ ماژور باشه. (سل ماژور باید بنویسی که وقتی انتقال داده شد، بشه رِ ماژور.)
روزتون به خیر باشه.
نویسنده: محمد قاسمی عطایی، فارغ‌التحصیل رشته‌ی آهنگسازی از دانشگاه هنر، رتبه‌ی 12 کشور در کنکور 1395