انواع«ما»و«من»-عربی یازدهم-امیرحسین جلالی

در این مطلب می‌خواهیم به بررسی انواع «ما» و«من»در زبان عربی بپردازیم. سپس چند تست مهم در این زمینه حل می‌کنیم.

انواع«ما»و«من»-عربی یازدهم-امیرحسین جلالی


دوستان سلام 

من اميرحسين جلالي هستم رتبه 3 کنکور انساني 1400 و دانشجوي مديريت دانشگاه تهران. من در کنکور در درس عربی درصد 100 را بدست آوردم. در این مطلب می خواهیم به بررسی انواع «ما» و«من»در زبان عربی بپردازیم. سپس چند تست مهم در این زمینه حل می کنیم.


 

انواع«من»

1)«مَن»شرطی: این«من»در ابتدای جمله می آید و بعد از آن فعل شرط و جواب شرط وجود دارد. همچنین این«من» فعل و جواب شرط را مجزوم می کند.(علامت آخر فعل معرب را ساکن میکند)علاوه بر این اگر جواب شرط«مبتدا و خبر»باشد،ابتدای آن«فَ» ظاهر میشود.این«من»غالبا به صورت«هر کس» ظاهر میشود.

{مَن یتفکَّر فی خلق الله،یُشاهِد قدرة الله.}

 

2)«من»پرسشی: این«من»نیز معمولا در ابتدای جمله ظاهر می شود و به معنی«چه کسی»است.

{و انظُر إلی المَرءِ و قُل مَن شقَّ فیه بصره.}

 

3)«من»ربط دهنده: این«من» به معنای «کسی که»است و معمولا در وسط جمله برای ارتباط بین دو جمله استفاده میشود.این«من» در جمله نقش های متفاوتی مانند خبر یا مجرور به حرف جر می گیرد.

{أُنظُر إلی ما قال و لا تَنظُر إلی من قال!}

 

انواع«ما»

1)«ما»شرطی: این«ما»در ابتدای جمله می آید و بعد از آن فعل و جواب شرط وجود دارد.همچنین،فعل و جواب شرط را مجزوم می کند و اگر جواب شرط به صورت مبتدا و خبر باشد،پیش از آن مبتدا و خبر«فَ» می آید.این«ما»غالبا به صورت«هر چه»ترجمه میشود.

{ما تطلبوا من الحیاة الدّنیا تجدوهُ بالسعی و المحاولةِ!}

 

2)«ما»پرسشی: این «ما»معمولا در ابتدای یک جمله کوتاه می آید و به معنای«چه چیزی»است.

{ما هذهِ الحبوبُ فی الحَقیبتکِ!}

 

3)«ما» منفی کننده فعل ماضی: این «ما» قبل از فعل ماضی(در شرایط خاص قبل از فعل مضارع)می آید و آن را منفی می کند.

{ما حَضَرَ صدیقی فی المدرسة!}

 

4)«ما»ربط دهنده: «ما» ربط دهنده در میان جمله برای ارتباط جملات می آید.این«ما»در جمله نقش های مختلفی می گیرد.

{إستَلمتُ ما أرسلتَ لی!}

 

5)اسلوب تعجب: این ما در ابتدای جمله می آید و به صورت«چه... است!»

{ما أجملَ غابات مازندران و طبیعَتَها!}

تست

1-عیِّن«مَن»الشرطیه:{7 فروردین 97}

1)قد یکونُ بینَ النّاسِ مَن هو أحسنُ منّا!                  

2)إنّ ربّکَ هو أعلمُ بِمَن ضلَّ عن سبیله!

3)بئسَ العملُ الفسوقُ و من یفعل ذلک فهو من الظالمینَ!

4)أعلمُ النّاسِ مَن جَمعَ عِلمَ النّاس إلی عِلمِه!

 

2-عیّن«ما» مِن أدوات الشّرط:{کنکور انسانی-1389}

1)ما أجملَد قولک لانَّهُ حقُّ و مقبول!

2)ما یفکّر الکاتب حوله یسطره قلمه!

3)ما وَصلَ القطار إلی المدینة سریعاً!

4)ما الخَیر فی العَظمةِ بل العَظمة فی الخیر!

3-عیِّن«من»یُغیِّر شکل فعل المضارع:

1)من یتوکّل علی ربه مُعتقداً بانّهُ یساعد عباده!

2)شجَّعنا من سجَّلَ هدفاً جمیلاً لفریقنا فی المباراةِ!

3)من یُحسن إلی النّاسِ فی الحیاته فله أجرٌ عظیمٌ!

4)الصّدیقُ الحقیقیُّ من لا یترکک عند الشدّةِ و لا یشتمک عندَ الغضب!

 

4-عیِّن «ما»الشرطیه:{25 بهمن 98 کانون}

1)أفضل الاعمال ما فیه صلاح و رشاد!

2)ما تسمعوه فاکتبوه علی الأوراق بدقّة!

3)ما قسم الله للعباد شیئاً أفضل مِن العقل!

4)إنّی أعلمُ بما تکتمون فلا أُصدِّقُ کلامکم!

 

5-عیّن«ما» شرطیه:{کنکور زبان-99}

1)ما فعلتُ هذا لک حتّی أتوقّع أجره!

2)ما تقول عنه فی هذا الأمر غیر صحیح!

3)ما تزرع فی الدنیا حتّی تری نتیجته فی الآخرة!

4)ما تطلب من الخیر للآخرین فإنَّکَ تری نتیجته!

 

پاسخ

سوال1-در گزینه یک،«من» ارتباط دهنده است(گاهی بین مردم کسی است که از ما بهتر است)

در گزینه دو نیز،«من» ارتباط دهنده است.(همانا پروردگارت به کسی که از راهش گمراه شده است داناتر است.)

در گزینه سه،«من» در ابتدای جمله دوم آمده است و بعد از آن فعل شرط و جواب شرط آمده است و «فَ»ابتدای جواب شرط نیز تاکید کننده این موضوع است.بنابر این «من»شرطی است.(هر کس آن را انجام دهد، پس او از ظالمان است)

در گزینه چهار،«من» ارتباط دهنده است.(داناترین مردم کسی است که دانش مردم را به دانش خودش اضافه می کند.)

 

سوال دوم-در گزینه یک،اسلوب تعجب داریم.(سخنت چه زیباست زیرا حق و پذیرفته شده است.)

در گزینه دو،«ما»شرطی است؛زیرا در ابتدای جمله آمده و بعد از آن فعل و جواب شرط ظاهر شده است.(هر چه نویسنده درباره آن بیندیشد،قلمش مینویسد!)

در گزینه سه،«ما» نفی است.(قطار با سرعت به روستا نرسید).

در گزینه چهار،بعد از «ما»فعلی نداریم. بنابراین «ما» شرطی نیست.

 

سوال سوم-«من»شرط آخر فعل مضارع را ساکن می کند.

در گزینه سه،«من»در ابتدای جمله آمده است.بعد از آن فعل و جواب شرط داریم(یحسن و له أجر).همچنین قبل از جواب شرط اسمیه«فَ»آمده است.(هرکس در زندگی اش به مردم نیکی کند،پس پاداش عظیمی دارد.)

در گزینه یک،«من» پرسشی است زیرا فعل و جواب شرط نداریم.

در گزینه دو،«من»ارتباط دهنده است.کسی که در مسابقات گل زیبایی را برای تیممان ثبت کرد تشویق کردیم.

در گزینه چهار نیز «من» ارتباط دهنده است.

 

سوال چهارم-در گزینه دو،بعد از «ما» فعل شرط(تسمعوه)و جواب شرط(فاکتبوه)آمده و «فَ» بر سر جواب شرط وجود دارد.(هرچه می شنوی آن را با دقت روی اوراق بنویس.)

در گزینه یک و چهار«ما»ارتباط دهنده و در گزینه سه «ما»نفی داریم.

 

سوال پنجم-در گزینه چهار،بعد از «ما»فعل شرط(تطلب) و جواب شرط(إنّکَ تری)آمده است و «فَ» نیز بر این موضوع تاکید می کند.

در گزینه یک «ما»نفی است.(این را برای تو انجام نمیدهم تا پاداشش را توقع نداشته باشم)

در گزینه دو،با توجه به اینکه قبل از«غیر صحیح»«فَ» نیامده است.بنابراین «ما شرطی نیست.

در گزینه سه،«ما»پرسشی است.(در دنیا چه چیزی می کاری تا در آخرت نتیجه آن را ببینی)

 

 

 

 

 

 

 

منبع :

Menu