ایدهپردازی ممکن است برای بسیاری از کسبوکارها، شروع مناسبی باشد؛ اما مهمتر از اصل ایدهپردازی، فراهمآوردن بستر ایدهپردازی است. ایدهپردازی در دو حوزهی مهم نیز کاربرد دارد: شایستگیمحوری و نیازسنجی مشتریان.
در حوزهی شایستگیمحوری، از ایدهپردازی میتوان برای افزایش توانمندیها استفاده کرد. در این نوع ایدهپردازی، متولی به دنبال خلق خدمت و محصولات و بازارهای جدید برای خدمات و محصولات موجود است.
در هنرستانها، کتابها پودمانی است. سعی شده که هر پودمان، یک شغل در نظر گرفته شود. در واقع، هر پودمان خلق یک ایده و بستری برای رسیدن به محصولات و بازارهای جدید است. قبولی در هر پودمان، منوط به احراز شایستگی در آن پودمان است که شامل مباحث تئوری و کارگاهی میشود.
در فرایند پرورش خلاقیت، «انتخاب» نقش مهمی دارد. هنرجویان در آینده، از بین تمام پودمانها یا همان شغلهای ارائهشده، یکی را انتخاب میکنند. این انتخاب زیر نظر مسئولان ارزیابی (هنرآموزان) انجام خواهد شد تا بر اساس معیاری دقیق صورت بگیرد.
مرحلهی آخر، پیادهسازی است. موفقیت در پیادهسازی بستگی به توانایی و جریان کاری منطقی دارد. در پودمانها، فعالیتهای کارگاهی متعددی در نظر گرفته شده و هنرجویان در کارگاههای متنوع، آنها را پیاده میکنند. خروجی این کار پرورش افرادی است که دارای ایدهها و خلاقیتهای گوناگون هستند و آمادگی مناسب را برای پیادهکردن این ایدهها و خلاقیتها دارند.