موزه ارميتاژ
موزه ارميتاژ يا آرميتاژ يا هِرميتاژ واقع در سن پترزبورگ روسيه، با ۳ ميليون اثر هنري (که البته همه به طور همزمان نمايش داده نمي‌شوند)، يکي از بزرگترين موزه‌هاي جهان و از قديمي‌ترين گالري‌هاي هنري و موزه‌هاي تاريخ و فرهنگ بشري در جهان است.
مجموعه عظيم آرميتاژ در شش بنا به نمايش گذاشته شده‌است. بناي اصلي کاخ زمستاني نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمي تزارهاي روسيه بوده‌است. موزه آرميتاژ شعبه‌هايي بين‌المللي در آمستردام، لندن و لاس وگاس نيز دارد. از جمله هنرمنداني که آثارشان نقاط قوت مجموعه هنر غرب در موزه ارميتاژ هستند، مي‌توان به ميکل آنژ، لئوناردو داوينچي، روبنس، ون دايک، رامبراند، رودن، مونه،سزان، ون گوگ، گوگن و پيکاسو اشاره کرد.
البته اين موزه مجموعه آثار متعددي دارد که از جمله آنها مي‌توان به نشان‌ها، لباس‌ها و جواهرات سلطنتي، مجموعه متنوعي از جواهرات ساخته فابرژه(Fabergé) و بزرگترين کلکسيون موجود در جهان از طلاي باستاني متعلق به اروپاي شرقي و آسياي غربي اشاره کرد.
پيدايش موزه:
در سال ۱۷۶۴، کاترين کبير با خريد بيش از دويست نقاشي در اروپا، جمع آوري اين مجموعه مشهور را آغاز کرد. سفراي روس در پايتخت‌هاي بيگانه مامور يافتن بهترين مجموعه‌هاي هنري ارايه شده براي فروش - مانند مجموعه‌هاي برول (Brühl) سياست‌مدار ايالت زاکسن آلمان، کروزا (Crozat)، کلکسيونر فرانسوي ونگارخانه والپول (Walpole) در انگلستان – بودند. کاترين کبير، نگارخانه خود را (my hermitage) (گوشه عزلت يا خلوتگاه خود) مي‌ناميد زيرا تنها افرادي انگشت شمار اجازه ورود و تماشاي آثار موجود در آن را به دست مي‌آوردند.کاترين کبير در يکي از نامه‌هاي خود با تاسف چنين گفته‌است:«تنها موش‌ها و من مي‌توانيم تمام اين [زيبايي‌ها] را تحسين کنيم.» کاترين تئاتر خصوصي خود را که در نزديکي گالري و در طي سالهاي ۱۷۸۳ و ۱۷۸۷ ساخته شده بود نيز، آرميتاژ مي‌ناميد.
به تدريج، کلکسيون‌هاي سلطنتي با آثار باستاني و فرهنگي يونان و سيت که در طي حفاري‌هاي انجام شده در پرشچپينا (Pereshchepina)، پازيريک و ديگر مقابر باستاني که در جنوب روسيه يافته شده بود، غني تر شد. به اين ترتيب ايجاد يکي از غني‌ترين مجموعه‌هاي طلاي باستاني آغاز شد. اين مجموعه اکنون شامل بخش قابل توجهي از گنج‌هاي تروا است که توسط هاينريش اشلايمن (Heinrich Schliemann) کشف و از زير خاک خارج شد و در سال ۱۹۴۵ توسط ارتش سرخ از موزه برلين ضبط گرديد.
تزار نيکولاس اول براي جاي دادن مجموعه در حال توسعه عتيقه جات يونان، روم و مصر از معمار سبک نئوکلاسيک آلماني به نام ليو فون کلنز (Leo von Klenze) خواست تا بناي موزه عمومي را طراحي کند. اين بنا که در سال ۱۸۵۲ براي بازديد عموم گشوده شد، به احتمال بسيار اولين گالري در اروپاي شرقي است که از ابتدا به همين قصد طراحي و ساخته شده‌است.
همچنان که تزارهاي روس به توسعه مجموعه هنري خود مشغول بودند، آثار متعددي از داوينچي، يان ون ايک و رافائل در ايتاليا خريداري شدند. بزرگترين مجموعه آثار رامبراند در جهان نيز متعلق به موزه ارميتاژ است.
