همه چيز از نمايش کلکسيون تابلوهاي سلطنتي بين سالهاي 1750 تا 1785 شروع شد که با استقبال فراواني روبهرو شد.
پس از آن پروژه تبديل قصر لوور به موزهاي دائمي کليد خورد و با تصويب قانوني در سال 179، موضوع جديتر شد.
ابتدا اين موزه محلي براي آموزش دانشجويان هنر بود و مردم عادي تنها روزهاي يکشنبه اجازه رفتن به آنجا را داشتند تا اين که در سال 1855 ورود براي عموم آزاد شد.
در عصر امپراتوري، اين مکان «موزه ناپلئون» ناميده ميشد و با کمک دائمي ناپلئون که در حال کشورگشايي بود و با غنايم زيادي بازميگشت، لوور به تدريج به مشهورترين موزه جهان تبديل شد.
در دوران رياست جهوري ميتران، وزارت بازرگاني که در بخشي از اين کاخ قرار داشت به ساختماني جديد منتقل شد. در کنار اين گسترش فضا، کلکسيونها دوباره سازماندهي شد و تغييراتي در معماري موزه توسط لئومينگ، معمار چيني آمريکايي صورت گرفت.
جنجاليترين قسمت اين پروژه، ساخت هرمي شيشهاي در حياط ناپلئون بود که در ابتدا مخالفين زيادي داشت، ولي حال به عنوان ورودي موزه استفاده ميشود و بخش بزرگي از راهروهاي زيرزميني را نورافشاني ميکند.
لوور در حال حاضر پس از موزه متروپوليتن نيويورک و آرميتاژ سن پترزبورگ، سومين موزه بزرگ جهان از نظر وسعت به شمار ميرود.
لوور در حال حاضر کلکسيونهاي مختلفي دارد که تمدنها و فرهنگهاي مختلف جهان و اعصار تاريخي زيادي را شامل ميشود. از ميان سيصد هزار اثر آن، تنها حدود سي و پنج هزار در معرض نمايش قرار دارند و کلکسيونهاي آن به شرح زير است.
آثار باستاني شرقي: شامل اشيايي است که از منطقهاي ميان هند فعلي و درياي مديترانه به جا مانده است. تمدنهاي زيادي در اين منطقه به وجود آمدهاند و اين بخش با توجه به تقسيمبنديهاي جغرافيايي و فرهنگي شامل سه قسمت مزوپوتامي(سومر، بابل، آشور، آناتولي و...)، ايران و کشورهاي شرقي (کناره سوري- فلسطيني و قبرس) است.
هنرهاي اسلامي: اين بخش در سال 2003 تأسيس شده و شامل اشيايي از منطقهاي حدفاصل اسپانيا تا هند و از بدو آغاز تمدن اسلامي622 ميلادي) تا قرن نوزدهم است. در اين بخش اشياي فراواني نيز که در حفاريهاي شوش به دست آمده و موزه در آن شرکت داشته، ديده ميشود. فضاي اين قسمت به زودي دو برابر ميشود و شامل سه هزار شهر خواهد بود.
آثار باستاني مصري: آثار اين بخش پس از حفاريهاي «سراپوم» به بيش از شش هزار قطعه رسيد. ساير آثار به حفاريهاي انستيتوي فرانسوي قاهره و خريدهاي مختلف باز ميگردد.
آثار باستاني يوناني و رومي: آثار اين بخش به سه قسمت قبل از دوره کلاسيک يونان، دوره کلاسيک و دوره رومي تقسيم ميشود. يکي از آثار مهم موزه، يعني «ونوس ميلو» که در جزاير ميلو يافت شده، در اين بخش قرار دارد.
نقاشيها: امروز اين بخش شامل حدود 600 تابلو است که از قرون وسطي تا سال 1848 را شامل ميشود. به جز چند استثنا، آثار سالهاي بعدي به موزه «اورسه» منتقل شدهاند که شامل آثار دوره امپرسيونيسم و نقاشاني مانند ونگوک، سزان و مونه ميشود.
از آثار مهم اين بخش ميتوان به ژوکوند، اثر داوينچي و تابلوهايي از رامبراند، ورمير و رافائل اشاره کرد.بخش مجسمهها، جواهرات، آثار گرافيکي و «هنر و تاريخ آفريقا، آسيا، اقيانوسيه و آمريکا» ساير قسمتهاي موزه را تشکيل ميدهند.