معرفی نقاشان ایرانی

معرفی نقاشان ایرانی

سلام به دوستان خوبم در گروه هنر
یکی از همکاران عزیز ما به نام خانم "حمیده ترابی" دانشجوی رشته‌ی طراحی صنعتی با رتبه 158 منطقه 1 دانشگاه علم و صنعت تهران که سال 95 کنکور هنر شرکت کرده اند، پیشنهاد دادند که چون برای کنکور خودشان نیاز به اطلاعات "نقاشان ایرانی " داشته اند و در بالا بردن درصد درک عمومی هنر برایش تاثیرگذار بوده است ، از کتاب دایرةالمعارف هنر لیست و مشخصات این هنرمندان را استخراج کرده و در اختیار شما قرار دهند. بنابراین از امروز این مطالب را به همراه عکس خود نقاشان و کارهایشان برایتان در کانال ارسال میکنیم. از خانم حمیده ترابی که در گردآوری این مطالب ما را یاری نمودند سپاسگزارم.

نقاشان معاصر ایران

قسمت اول: 

محمد غفاری (کمال‌الملک)

محمد در تهران متولد شد، درشش ماهگی به همراه خانواده به کاشان رفت .او دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را در روستایی سرسبز وخوش آب و هوا گذراند.
در دوران نوجوانی پدرش میرزا بزرگ (که اوهم مانند پدرانش دارای حرفه ی نقاشی بود) محمد را به همراه برادر بزرگترش ابوتراب راهی تهران کرد؛ هردو در مدرسه ی دارالفنون مشغول تحصیل نقاشی شدند. محمد زیر نظرعلی اکبر خان مزین الدوله ، آغاز به هنر آموزی کرد.
در پایان سال سوم در بازدید ناصرالدین شاه از مدرسه بادیدن پرتره ای که اثر اوبود تحت تاثیر قرار گرفت ودستور داد محمد غفاری را تحت عنوان نقاش به استخدام دربار در آورند؛ دیری نگذشت که شاه لقب "نقاش باشی " و" پیشخدمت حضور همایونی" به او داد .

فعالیت های مداوم او در مقام نقاش دربار ومعلم شاه مقبول شد واز این رو لقب " کمال الملک" گرفت.
بعدازکشته شدن ناصرالدین شاه ،کمال الملک برای مطالعه به اروپا رفت ودرموزه ها به رونگاری از آثار استادانی چون رمبرانت وتیسین پرداخت.منتقا او به لحاظ فرهنگی،ذهنی و سابقه‌ی هنری آمادگی رویارویی با جنبش های امپرسیونیست وپست امپرسیونیست را نداشت.بااینکه زیبایی شناسی کلاسیسیم رنسانس وسبک واسلوب بغرنج هنرمندانی چون رمبرانت رانیز به درستی درک نکرد اما سفر اروپا تاثیر مثبت در اسلوب کار حتی طرز دید اوداشت.
کمال الملک از همان آغاز فعالیت هنری اش تمایلی قوی و آشکار به روش واسلوب طبیعتگرایی غربی داشت.
به دستور مظفرالدین شاه به ایران بازگشت وکار در دربار را ادامه داد.
سپس به عراق رفت و پرده ی زرگر بغدادی و میدان کربلا را در آنجا به تصویر کشید.
مدرسه ی صنایع مستظرفه را بنیان نهاد وریاست کل آن را به عهده گرفت.

باظهور کمال الملک وظیفه ی جدیدی برای نقاش دربار معین شد؛ او می بایست رویدادها، اشخاص، ساختمان ها و...را همچون عکاسی دقیق ثبت کند، تا به عادی ترین مظاهر زندگی ومحیط درباری سندیت تاریخی بخشد شاید به همین دلیل دراین دوره اغلب پرده هایش را باشرحی درباره ی موضوع رقم می زد.

کمال الملک اساسا چهره نگار و منظره نگار بود ودر تک‌چهره هایی چون سید نصرالله تقوی مهارت و قابلیت خود را در حد کمال نمایان ساخت.
محمد غفاری به دلیل اختلافاتی که با وزیران معارف بر سر استقلال مدرسه پیدا کرد از کار تدریس و شغل دولتی دست کشید وبه ملک شخصی خود در حسین آباد نیشابور کوچید.
در آنجابر اثرحادثه از یک چشم نابینا شد اما تا سالهای آخر زندگی به نقاشی ادامه داد.کمال الملک با کوشش های خود در مقام نقاش و معلم، پاسخی متناسب با شرایط اجتماعی و فرهنگی زمانه‌اش به ضرورت تحول هنری جامعه داد. بازتاب این کوشش ها در ذهن مردم، خصوصیات اخلاقی، نحوه‌ی زندگی و واقعهی کور شدنش از او یک مرد افسانه ای ساخت.

گردآورنده: حمیده ترابی