گزیده ی نکات تستی گرامر به همراه واژگان 12 سال کنکور سراسری (بخش ششم)
این مجموعه دارای دو بخش گرامر و واژگان است که با بررسی دقیق 12 سال کنکور سراسری (92-81) گزینش شده است. در بخش گرامر، کوشیده شده است تا با پرداختن به مباحثی که اغلب در آزمون های سراسری مورد سؤال است، نکاتی شرح داده شود که از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و بتوان از آن ها برای هرچه راحت تر پاسخ دادن سوالات تستی استفاده کرد. بخش واژگان شامل لغات متوسط و دشوار است که در طی 12 سال آزمون سراسری رشته‌ي منحصراً زبان، چه به عنوان جواب تست و چه در صورت سؤال ها و گزینه ها، مورد استفاده قرار گرفته است. لازم به ذکر است که سطح دشواری این مجموعه به گونه ای در نظر گرفته شده است که متناسب با نیازهای تمامی دانش‌آموزان، چه دانش‌آموزان آزمون زبان تخصصی و چه دانش‌آموزان رشته های رياضي، تجربي، انساني و هنر، باشد. امید است این مجموعه بتواند گامی در مسیر کامیابی شما دانش‌آموزان گرامی در آزمون ورودی دانشگاه باشد.
گرامر
11- زمان آینده ی کامل:
. ... + p.p. + have + will/shall/ be going to + فاعل
نکته: استفاده از ”will“ یا ”be going to“ در این زمان تفاوت معنایی زیادی ایجاد نمی‌کند.
کاربرد زمان آینده ی کامل:
1) بیان تکمیل کاری قبل از زمان یا کار دیگری در آینده.
“By next November, I will have received my promotion.”
“Will she have learned enough Chinese to communicate before she moves to Beijing?”
“Sam is probably going to have completed the proposal by the time he leaves this afternoon.”
نکته: توجه کنید که در عبارات زمانی (عباراتی که با قیود زمان شروع می‌شوند) نمی‌توان از زمان آینده استفاده کرد. در نتیجه، در دو مثال بالا، زمان افعال ”moves“ و ”leaves“ به جای آینده ی ساده، حال ساده است.
2) به همراه افعالی که حالت استمرار ندارند، برای بیان کاری که در گذشته آغاز شده و پس از مدتی در آینده به پایان خواهد رسید.
“I will have been in London for six months by the time I leave.”
“By Monday, Susan is going to have had my book for a week.”
ساختار معلوم/مجهول:
ACTIVE: They will have completed the project before the deadline.
PASSIVE: The project will have been completed before the deadline.
ACTIVE: They are going to have completed the project before the deadline.
PASSIVE: The project is going to have been completed before the deadline.
12- زمان آینده ی کامل استمراری:
. ... + ing فعل + have been + will/shall/ be going to + فاعل
کاربرد زمان آینده ی کامل استمراری:
1) بیان تکمیل یک کار ادامه دار پیش از زمان یا کار دیگری در آینده که معمولاً با حروف اضافه ی ”for“ یا ”since“ همراه است.
“She is going to have been working at that company for three years when it finally closes.”
“How long will you have been studying when you graduate?”
2) بیان علت چیزی در آینده.
“Jason will be tired when he gets home because he will have been jogging for over an hour.”
“Claudia’s English will be perfect when she returns to Germany because she is going to have been studying English in the United States for over two years.”
ساختار معلوم/مجهول:
ACTIVE: The famous artist will have been painting the mural for over six months by the time it is finished.
PASSIVE: The mural will have been being painted by the famous artist for over six months by the time it is finished.
ACTIVE: The famous artist is going to have been painting the mural for over six months by the time it is finished.
PASSIVE: The mural is going to have been being painted by the famous artist for over six months by the time it is finished.
13- زمان آینده در گذشته ی ساده:
زمان آینده در گذشته می‌تواند مانند زمان آینده ی ساده با دو ساختار متفاوت به کار رود: ”would“ و ”was/were going to“ . اگرچه این دو ساختار گاهی به جای هم به کار می‌روند، اما اغلب دارای تفاوت معنایی هستند.
ساختار ”would“:
. ... + فعل ساده (مصدر بدون to) + would/should + فاعل
“I knew you would(not) help him.”
ساختار ”was/were going to“:
. ... + فعل ساده (مصدر بدون to) +going to + was/were + فاعل
“I knew you were(not) going to go to the party.”
کاربرد زمان آینده در گذشته ی ساده:
این زمان برای بیان کاری که در گذشته، گوینده فکر می‌کرده است در آینده روی می‌دهد، به کار می‌رود و اهمیتی ندارد که آن کار در آینده اتفاق افتاده باشد یا خیر. زمان آینده در گذشته از همان قوانین زمان آینده ی ساده پیروی می‌کند، به این صورت که ”would“ برای بیان تمایل یا عدم تمایل به انجام کاری و تصمیم گیری در مورد انجام کاری در لحظه ی گفتگو (voluntary action) به کار می‌رود و از ”was going to“ برای بیان کاری که در آینده با قصد قبلی همراه است، استفاده می‌شود. هر دو ساختار را می‌توان برای پیش بینی وقوع کاری در آینده به کار برد.
plan: I told you he was going to come to the party.
voluntary action: I knew Julie would make dinner.
plan: Jane said Sam was going to bring his sister with him, but he came alone.
prediction: I had a feeling that the vacation was going to be a disaster.
promise: He promised he would send a postcard from Egypt.
نکته: توجه کنید که در عبارات زمانی از زمان آینده استفاده نمی‌شود. در نتیجه، بعد از قیود زمانی (when, while, before, after, by the time, as soon as, if, unless,...)، به جای زمان آینده در گذشته ی ساده از زمان گذشته ی ساده استفاده می‌شود.
“I already told Mark that when he would arrive, we would go out for dinner.” Not Correct
“I already told Mark that when he arrived, we would go out for dinner.” Correct
ساختار معلوم/ مجهول:
ACTIVE: I knew John would finish the work by 5:00 p.m.
PASSIVE: I knew the work would be finished by 5:00 p.m.
ACTIVE: I thought Sally was going to make a beautiful dinner.
PASSIVE: I thought a beautiful dinner was going to be made by Sally.
