سبک ها و مکتب های هنری برای دوران جمع بندی:
آپ آرت ( op art )
آپ آرت نوعی هنر انتزاعی است که با به کار گیری برخی پدیده های خاص دیدگانی جلوه ای از ارتعاش، لرزش یا تحرک بصری را در تابلو ایجاد می کند. در این سبک سطوح و لبه های شکل ها با حداکثر دقت هندسی ترسیم می شود تا دقیقا واکنش بصری مورد نظر را در شبکیه ی چشم بیننده ایجاد کند.
این اصطلاح به هنگام برپایی نمایشگاه " چشم واکنش گر" در موزه ی هنرهای معاصر نیویورک در سال 1965 فراگیر و رایج شد.
هنرمندان پیشرو این سبک ویکتور وازارلی و بریزیت رایلی بودند.
آرت نوو یا هنر نو ( art nouveau )
منشاء و ریشه ی شکل گیری این سبک در انگلستان است. کشوری که هنر و صنایع دستی، سنت احیاء هنرهای کاربردی را در واکنش به ماشینی شدن تولید و مصنوعات و احیاء ارزش های از دست رفته ی قرون وسطی ترویج داد.
این سبک واکنشی در برابر گرایش تاریخ گرایانه ی فرهنگستانی سده ی 19 میلادی بود و تلاشی جهت خلق یک سبک تازه و نوین.
ویژگی عمده این سبک کاربرد خطوط سینوسی و پرانحنای نا متقارن به تقلید از نقوش پرپیچ و تاب گیاهی و پیچک وار است.
در ابتدا این سبک جنبه ی تزیینی داشت. بیشترین جلوه و نمود خود را در معماری، هنرهای کاربردی و اشیاء هنری ظریف و کوچک، آثار گرافیکی و تصویرگری یافت. در واقع این سبک احیاگر سبک تزیینی رمانتیک باروک است.
این سبک در آلمان به نام یوگن استیل باب شد، در فرانسه به همین نام آرت نوو (هنرنو) ، در اطریش به نام انشعاب، در ایتالیا به نام استیل لیبرتی( سبک آزاد) و در اسپانیا به عنوان مدرنیستا رواج یافت.
هنرمندان این سبک عبارتند از:
موشا در چک و بردسلی در انگلیس، تیفانی در آمریکا،آلفرد گیلبرت، یان تروپ، از معماران پیشرو این سبک چارلز رنه مکینتاش در اسکالند، آنتونیو گائودی در اسپانیا، ویکتور هورتا در بلژیک.
کلیسای ساگرادا فاملیا در بارسولنا و عمارت آپارتمانی کازامیلا هر دواثر معمار مشهور اسپیانیایی، آنتونی گائودی، نمونه های برجسته ای از این سبک هستند.
آرت دکو ( art deco )
این نام را به رایج ترین و فراگیرترین سبک طراحی و تزیینات داخلی طی دهه های 1920 و 1930 در اروپا و امریکا اطلاق می شود.آرت دکو تا حدی وام دار سبک آرت نوو است. اما با این تفاوت که مشخصه های شکلی آن هندسی یا سبک پردازی شده( استلیزه) هستند.
این سبک نام خود را از نمایشگاه بین المللی هنرهای تزیینی و صنعتی مدرن که در سال 1925 در پاریس برپا شد، اخذ کرده است.
پاپ آرت ( pop art )
معنای واژه ی پاپ آرت هنر مردمی یا هنر عامه است.لارنس الووی منتقد انگلیسی برای توصیف جنبشی هنری که در اواخر دهه ی 1950 تا اوایل دهه ی 1970 عمدتا در بریتانیا و ایالت متحده شکل گرفت ابداع کرد.
پاپ آرت ابتدا در آغاز در ایالت متحده به عنوان واکنشی در برابر سبک " اکسپرسیونیسم انتزاعی" مورد توجه قرار گرفت.
این جنبش هنری بر مفهوم مصرف گرایی و فرهنگ عامه مبتنی است. وجه مشخصه ی هنر پاپ در آمریکا و بریتانیا از جمله عبارت است از استفاده از تصاویر کتاب های کارتونی، آگهی تبلیغاتی، بسته بندی و تصاویر تلویزیون و سینمایی.
هنرمندان این سبک اندی وارهول ، روی لیکتنشتین، پیتر بلیک و ریچارد همیلتون می باشند.
همیلتون پاپ آرت را به مثابه ی هنری عامه، زودگذر، قابل گسترش، کم هزینه، تولید انبوه، جوان، زیرک، پرشور، افسونگر و پر سروصدا توصیف کرد.
پاپ آرت علارغم لحن طنز گونه و کنایی اش، دارای جنبه ی تاریک تر هم بود.