محققان دانشگاه جورجیا در گردش علمی اخیر خود به یک دریاچه نمک دورافتاده در نزدیکی پارک ملی یوسمیت، این باکتری را در زیر گل و لای لبه دریاچه پیدا کردند که بجای اکسیژن از عناصری مانند آنتیموان و آرسنیک تغذیه میکنند که به شدت برای انسان سمی هستند.
این باکتری از تعدادی از آنزیمهای مختلف برخوردارند که به آنها اجازه میدهد از دیگر عناصر خطرناک مانند نمونههای موجود در فاضلاب نزدیک معادن یا تصفیهخانهها که خطرات جدی برای انسانها و حیوانات ایجاد میکنند، استفاده کنند.
از این باکتری میتوان برای حذف آلایندهها از فاضلاب استفاده و از اکوسیستمهای اطراف محافظت کرد.
این پژوهش در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده است.