صنیعالملک (ابوالحسن غفاری) از زمرهی هنرمندان پیشتاز در نقاشی نوگرای ایرانی عهد ناصری است که ضمن پایبندی به اصول نقاشی غرب، از سنتهای غنی و باارزش اسلاف خود چشم نپوشید. وی حدود سال 1261 برای هنرآموزی به ایتالیا رفت و فنون و شیوههای مدرن چاپ و تصویرگری و گرافیک را آموخت.
وی بنیانگذار نخستین هنرکده و پیشگام هنر گرافیک در ایران است. اصلاً سفرش به ایتالیا برای مطالعه و یادگیری فن چاپ بود و هنگام بازگشت، ابزار و وسایل متعدد برای آموزش چاپ سنگی را به ایران آورد.
مصورسازی نسخهی خطی هزارویکشب را در شش جلد به سرانجام رساند که اسناد معتبر و مستندی از چهرهها، پوشاک، اشیا و محیط زندگی ایرانی در عهد ناصری را ارائه میدهد.