گرایش کودکان به ورزش، به‌خصوص اگر در دوران کودکی سمت‌وسوی حرفه‌ای پیدا کند، امروزه به عرصه‌ی یکه‌تازی در اینترنت و بازی‌های رایانه‌ای تبدیل شده است. تأثیر ورزش در سلامت نیز بر هیچ‌کس پوشیده نیست؛ اما چرا کودکان با وجود انرژی سرشاری که دارند، گاهی اوقات از این کار لذت‌بخش گریزان‌اند؟ چه عواملی باعث رویگردانی کودکان از ورزش می‌شود؟ با هم نگاهی به این عوامل و راهکارهای موفقیت در ترغیب کودکان به ورزش می‌اندازیم.
گروهی از کودکان از ورزش‌کردن لذت نمی‌برند؛ چراکه احساس می‌کنند برای بازی‌کردن در ورزش‌های گروهی خوب نیستند. احساس کمبود مهارت یکی از عوامل مهم در ورزش‌گریزی کودکان است و تا حدی در کمال‌گرایی یا اهمیت‌دادن زیادی به نتیجه‌ی بازی ریشه دارد. این دسته از کودکان باید بیش از پیش با اهمیت ورزش و نقش‌آفرینی در گروه آشنا شوند. رشد مهارت‌های ورزشی آن‌ها در اوقات فراغت، از این مشکل ریشه‌یابی‌شده، فرصت موفقیت می‌سازد. اعتمادبهنفس کودکان عاملی زمینه‌ای برای رشد آن‌هاست. سرزنش‌های گاه و بی‌گاه از نتایج نامطلوب ورزشی آن‌ها، تهدید بزرگی بر سر راه اعتمادبهنفس آن‌هاست. ترس از شکست نیز یکی از عوامل بسیار مهم در فرار از ورزش است. زمانی که به‌جای تلاش برای موفقیت، کسب نتیجه‌ی عالی اولویت می‌شود، ترس از موفق‌نشدن باعث تلاش‌نکردن می‌شود. به این دسته از کودکان نشان بدهید که تلاش‌کردن آن‌ها برایتان اهمیت دارد. بازخورد مثبت شما زمینه‌ساز تلاش بیش از پیش آن‌ها برای کسب نتایج موفق نیز خواهد شد.
دوری از فضای رقابتی عامل دیگری در بی‌میلی کودکان به ورزش است. رقابت، زمینه‌ساز پیشرفت است. اگر میلی به رقابت ندارند، باید علت را به‌روشنی دریابید. اگر این بی‌میلی ناشی از رقابت‌های نابرابر و نامطلوب در گذشته است، باید به همسان‌بودن شرایط رقابتی توجه بیشتری کنید. آن‌ها را در موقعیت‌های رقابتی متناسبی قرار دهید که بر اساس دسته‌بندی‌های دقیق و به‌تناسب شباهت‌ها بین آن‌ها شکل گرفته است. این کار راه‌حلی برای غلبه بر این مشکل است. تمرین رقابت سالم در محیط‌های ورزشی روحیه‌ی تلاش و سخت‌کوشی آنان را برای موفقیت در سایر زمینه‌های رقابتی افزایش می‌دهد. ورزش‌کردن در فضای دوستانه و بدون رقابت، تمرین‌های آن‌ها را افزایش می‌دهد و بر اعتمادبهنفس و مهارت آن‌ها می‌افزاید.
منبع: www.edutopia