نقاشان ایرانی
این قسمت: محسن وزیری مقدم
محسن وزیری مقدم از نخستین دانش آموختگان دانشکده ی هنرهای زیبا دانشگاه تهران می باشد.
او در آثار اولیه اش تحت تاثیر وان گوگ ، ماتیس و کوبیست ها بود و در دوره ای از فعالیتش نیز از سنت های تصویری ایرانی بهره مند شد.
اوبرای نخستین بار در دربینال دوم تهران با چند نقاشی اَنفُرمَل (غیر صوری) وبی فام همراه با خطوط ریتمیک مورد توجه قرار گرفت.از این دست می توان به خطوط و علائم سیاه و سرخ شنی که باحرکت انگشتان دست نقاش بر سطح بوم پدیدار می شد نام برد .
مقدم قبلا ازنقشمایه های ایرانی شناخته شده در ترکیب بندی های شبه کوبیست استفاده میکرد.
اومدتی دررم زندگی می کند و پس از بازگشت به ایران با جدیت در تدریس و کار هنری باعث تقویت جریان انتزاعگرایی می شود، هدف او به پیروی از اندیشه های پیشگامان اروپایی هنر انتزاعی دستیابی به ناب ترین بیان تجسمی بود.از همین رو طی دوره های مختلف کارش از ترکیب بندی های شنی و کنستروکسیون های فلزی و پلاستیک تاحجم ها ی متحرک چوبی همواره انتزاعی ترین مفاهیم فضا، فرم وحرکت را در نظر داشته است .
محسن وزیزری مقدم با تبدیل نقاشی های رنگینی( که از اشکال ارگانیک و هندسسی و خطوط متوازی و متقاطع تشکیل یافته است )به نقشبرجسته های مفصلی کندوکو در مسائل حرکت ، فضا و زمان را آغاز می کند . در برخی نقشبرجسته ها و نقاشی هایش ، شکل نرم و لطیف در مقابل فرم های مضرس ظاهر می شود .
از ذیگر آثار او نقاشی و کلاژ انتزاعی در ابعاد کوچک می باشد.