ایران‌شناسی: استان چهار محال و بختیاری

استان چهارمحال و بختیاری با مساحت ۱۶۵۳۲ کیلومتر مربع در بخش مرکزی کوه های زاگرس واقع شده است. از شمال و شرق به استان اصفهان، از غرب به استان خوزستان، از جنوب به کهکیلویه و بویر احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است. بر اساس آخرین تقسیمات سیاسی کشور، استان چهار محال و بختیاری دارای ۶ شهرستان ۲۴ شهر و ۱۵ بخش و ۳۴ دهستان می‌باشد.

نقشه تقسیمات استان چهار محال و بختیاری؛ عکس از سازمان نقشه برداری کشور

این منطقه دارای یک درصد از کل وسعت ایران می‌باشد که در بستر سلسله جبال زاگرس واقع شده است. با وجود مساحت کم، ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد. به علت ماهیت کوهستانی مرتفع و قرار داشتن در مسیر بادهای مرطوب مدیترانه‌ای، این استان دارای بارش نسبتا مناسبی می باشد. ریزشهای جوی، برف و باران منشا سرشاخه‌های رودخانه کارون و زاینده رود هستند. 
منطقه چهار محال و بختیاری با در اختیار داشتن طبیعت زیبا و بکر، در فصول بهار، زمستان و تابستان، پذیرای مسافران و توریست های داخلی و خارجی است و اکوتوریسم این استان از جاذبه‌های بارز آن محسوب می‌شود.
در حال حاضر این استان دارای شش شهرستان؛ شهرکرد، بروجن، فارسان، لردگان، اردل و کوهرنگ به همراه بیست و شش شهر، 17 بخش، سی و شش دهستان، پانصد و نه روستا می باشد.