ایران‌شناسی: استان بوشهر

بوشهر از استان‌های جنوبی ایران است که در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. این استان با مساحتی حدود ۲۷۶۵۳ کیلومتر مربع؛ از شمال به استان خوزستان و کهکیلویه و بویراحمد، از جنوب به خلیج فارس و استان هرمزگان، از شرق به استان فارس و از غرب به خلیج فارس محدود است. استان بوشهر با خلیج فارس بیش از ششصد کیلومتر مرز دریایی دارد و از اهمیت راهبردی و اقتصادی قابل توجهی برخوردار است. استان بوشهر دارای 9 شهرستان به نام های: بوشهر (مرکز استان)، تنگستان، دشتستان، دشـتی، دیر، کنـگان، گنـاوه و جم می باشد. 
منطقه بوشهر به لحاظ موقعیت سوق الجیشی و وجود شرکت های بزرگ نفتی و اجرای طرح های صنعتی بزرگ مانند نیروگاه اتمی، کشتی سازی، نیروی انسانی فعال استان های مجاور و مناطق دیگر را به خود جذب کرده است. مردم این استان به زبان فارسی و با گویش محلی تکلم می کنند. لهجه ها در روستا ها بیشتر از شهرها تنوع دارد. برخی از اهالی "جزیره شیف" و بنادر کنگان و عسلویه نیز به زبان عربی صحبت می کنند. لهجه های فارسی به گویش بردستانی، دشتی، تنگستانی و کازرونی در استان بوشهر رواج دارد.

نقشه تقسیمات استان بوشهر؛ عکس از سازمان نقشه برداری کشور

این منطقه به دلیل نزدیکی به خط استوا و کمی ارتفاع به طور کلی دارای آب و هوای گرم است که در داخل استان گرم و خشک و در سواحل گرم و مرطوب می باشد. حداکثر مطلق دمای استان بالاتر از 50 درجه سانتیگراد و حداقل مطلق درجه حرارت به کمی کمتر از 0 درجه سانتیگراد می رسد. میانگین دمای سالانه بوشهر حدود 25 درجه سانتیگراد است. 
میانگین بارش سالانه استان بوشهر 220 میلیمتر است که بیشتر در فصول پاییز و زمستان روی می دهد. به طور کلی استان بوشهر 6 ماه از سال گرم، دو ماه تقریبا معتدل تا سرد و حدود چهار ماه از سال معتدل تا گرم می باشد. نم موجود در ساحل دما را تا حدودی متعادل می کند اما درصد رطوبت در برخی از ماه ها چنان بالا می رود که به حد اشباع می رسد. در این حالت هوا از فعل انفعال می افتد و هوای دم کرده و کم تحرکی به وجود می آید که اصطلاحا به آن شرجی می گویند.