چند نکته مهم برای اولیاءکه فرزند آنها برای سال اول وارد مدرسه شده است:
1)به خاطر اینکه فرزندتان درس و تحصیل را شروع نموده سعی نکنید موقیعت کودکانه را از او بگیرید .بازی های کودکانه یکی از راه های رشد ذهنی خواهد بود.
2)کودکان در مدرسه دوستانی انتخاب خواهند کرد .سعی نکنید با نصیحت کردن مانع از انتخاب آنها شوید زیرا انها با تفکر کودکانه خود دوستانی انتخاب می نمایند که مسلما با نگرش های ما متفاوت است.پس نظرشان برای خودشان مهم و با ارزش است.
3)کودکان خود را تحت اموزش های تکراری و خسته کننده قرار ندهید زیرا ممکن است رشد فکری آنها را محدود کنید .انچه که معلمین از او می خواهند کافی است.خواندن یک مطلب برای کسی که او آن را قبلا یاد گرفته است خستگی ایجاد می کند.
4)هیچوقت مانع از ارضای خواسته های منطقی کودک نشوید و با فریاد و قهر کردن او را مجبور به صرف نظر کردن از خواسته هایش نکنید یادتان باشد او کودک است و شما بزرگسال و ما نمی توانیم کودک را با تفکر کودکانه بزرگسال بدانیم
5)باید بدانیم کودک نیاز به تحرک ،استقلال و مطرح کردن خود دارد.نه تنها محدودیت قائل نشوید بلکه محیطی را فراهم نمایید که بتواند نیازها و استعدادهای خود را بروز دهد.
6)طوری در منزل برنامه ریزی نمایید که میهمانی ها ،گردش ها و پارک رفتن به قوت خود باقی باشد .به او نگویید چون تو ترس داری به خاطر تو این برنامه لغو می شود.زیرا او احساس میکند درس و مدرسه برای او محدودیت ایجاد نموده است.
7)به سوالاتی که از طرف او مطرح می شود ارام وصمیمانه پاسخ دهید زیرا کودکانی که زیاد سوال میکنند می خواهند بیشتر بدانند این به نفع کودکان است و باید موقیعت را مغتنم شمرده و باعث رشد فکری او شوید.
8)در مقابل خواسته ای که مجبورید به دفاع از کودک برآیید محتاط باشید زیرا پشتیبانی و دفاع بیش از حد ممکن است اعتماد به نفس و قدرت را از او بگیرد و او احساس کند همیشه شما در کنار او هستید .باید بداند که خیلی از مسائل و مشکلات را خودش باید حل کند و در بعضی موارد حقش را بگیرد
9)اگر فرزند شما نمره ای کم بگیرد به او القا نکنید تو کم هوشی و یا مغزت نمیکشد.هرگز چنین نیست باید روش های ایجاد انگیزه و پیشرفت را یاد بگیریم و تا انجایی که به صلاح است او را یاری نماییم
10)در مقابل لوازم شخصی او بازرس نباشیم و مدام کیف او را بازرسی نکنیم.حتی اگر میخواهید نمره او را ببینید از او اجازه بگیرید .زیرا او یاد می گیرد تا بدون اجازه به وسایل دیگران نباید دست زد
11)به فرزندتان اعتماد کنید زیرا هیچ طلایی عیارش بیشتر از اعتماد نیست .باید به او اعتماد داشته باشید
12)سعی نمایید نظرات پدر و مادر باهم تعارض نداشته باشد ،اگرکودک خلافی انجام دهد مادر اورا در اغوش بگیرد و پدر او را تنبیه نماید او شاید نمیداند که کارش صحیح است یا غلط .او دچار تعارض می شود که یک نفر اورا تنبیه می کند و نفر دیگر او را تایید می کند
13)از کودک انتظار نداشته باشید که رام و مطیع شما باشد و همواره آرام و ساکت در گوشه ای بنشینید.وجود شیطنت و بازی گوشی و حالت فعال و پر جنب و جوش ناشی از سلامت جسمی درونی و ذهنی اوست.
14)تشویق باعث پیشرفت می شود اما نباید بیش از اندازه باشد زیرا هم بی ارزش می شود و در همه کارها کودک انتظار تشویق خواهد داشت حتی نباید تشویق به حالت رشوه درآید
15)تکالیف منزل کودک در سال های اول دبستان باید بسیار محدود باشد و باعث خستگی و دلزدگی کودک نشود.استاندارد جهانی تکلیف بچه کلاس اولی حدود 30 دقیقه است ،دومی 1 ساعت و سومی 1:5 ساعت است.
16)استرس و دلشوره تکلیف و امتحان مختص کودک است .از همان سال اول نباید این دلهره به والدین انتقال یابد و کودک هیچ احساس دلشوره ای نکند .در اصل یکی از اهداف تکالیف خانه ایجاد حس مسئولیت برای کودک است نه برای اولیاء
برای انجام تکلیف مادر اصرارنداشته باشد قدم به قدم باهم پیش بروند ، بلکه مادر باید نظارت کلی داشته باشد .والدین باید اجازه بدهند کودک خود فکر کند و به راه حل درست برسد.فقط باید موقعی مداخله کرد که کودک کلافه شده و واقعا نیاز به کمک داشته باشد او باید یاد بگیرد خودش فعال باشد و زیاد متکی به والدین نباشد
17)درخانه نباید افراد مختلف مثل خواهر و برادر بزرگ ،دایی عمو،و مادر با روش های مختلف و قالب های مختلف شخصیتی با کودک کار کنند..این امر باعث دلزدگی و دوگانگی در کودک می شود .نباید در منزل با کودک رفتار معلم گونه و امرانه داشت چراکه کودک ظرفیت تحمل سخت گیری توام مدرسه و هم خانه را ندارد.
18)استفاده از وسایل کمکی و بازی های فکری مثل چرتکه ،بازی الفبا و غیره برای یادگیری بهتر توام با بازی بسیار مفید است.
19)والدین و اولیاء مدرسه بهتر است از ظرفیت هوشی کودک مطلع باشند و به همان اندازه از او متوقع باشند فقط یک روانشناس می تواند با استفاده از تست های معتبر علمی بهره هوشی کودک را تعیین کند و میزان انتظار شما از اورا اعلام نماید.
این توصیه ها بدین معنی نیست که کودک کاملا ازاد باشد بلکه رفتار قاطعانه و ایجاد محدودیت در بسیاری از موارد لازم است فقط بهتر است تشویق و تنبیه فیزیکی نباشد و به صورت محرومیت های ملایم از مثلا تلویزیون و پارک اعمال شود .به خاطر داشته باشید همانطور که استفاده از یک وسیله برقی نیاز به مطالعه بروشور آن دارد رفتار با کودک نیز نیاز به مطالعه و اطلاعات دارد معلمین زحمتکش و والدین دلسوز را به مطالعه کتاب های مفید و جدید تربیتی دعوت می نماییم.