گران نباشید! این مشکل برای همه پدر و مادرها وجود دارد خصوصا اگر تجربه اولین کودک خود را پشت‌سر می‌گذارند. هیچ چیز نمی‌تواند شما را برای واقعیت صاحب فرزند شدن حقیقتا آماده سازد. نخستین هفته‌های زندگی کودک شما، که در طی آنها بتدریج این شخص تازه‌وارد را می‌شناسید و به پدر یا مادر شدن عادت می‌کنید، گویی گردبادی آشفته از وقایع، تجربه‌ها و احساسات جدید است.
چیزهای زیادی هست که باید بیاموزید: نحوه تغذیه کودک، نحوه لباس پوشیدن و مراقبت از پوست او، این‌که چه چیزهایی را دوست دارد و از چه چیزهایی بدش می‌آید، دلایل گریه و بیقراری‌هایش چیست و ...
مراقبت از کودک جدید مستلزم ترکیبی از گرمی، توجه و واکنشگری است و هرچند بعضی از اینها مانند گریه کردن غریزی است، برخی را نیز باید هر دوی شما بیاموزید.
به هر حال، مرحله عادت کردن و آشفتگی اولیه خیلی طول نخواهد کشید.
کودک شما قطعا در سال اول زندگی زیاد گریه خواهد کرد. در آغاز، این تنها راه ارتباطی او برای بیان نیاز خود به غذا و آرامش است، اما از حدود سه ماهگی متوجه تغییرهایی خواهید شد. از این زمان به بعد، گریه‌های کودک دیگر حالت غریزی نخواهد داشت و او به جای این‌که بیشتر اوقات بیداری خود را به گریه سپری کند، از این زمان‌ها برای آموختن درباره دنیای پیرامون خود استفاده خواهد کرد. وقتی کودک شما گریه می‌کند، غریزه به شما می‌گوید او را بردارید و نوازش کنید. نگران نباشید؛ با این کار کودک لوس نخواهد شد یا تشویق نخواهد شد که بیشتر گریه کند. کودک شما باید بداند که می‌تواند به شما تکیه کند، همین امر در آرامش او نقش بسزایی دارد.
با این حال گریه‌های مداوم کودک، خصوصا اگر تجربه نخستین شما برای پدر یا مادر شدن باشد، برای شما طاقت‌فرساست. اگر دیدید کودک شما به قدری گریه می‌کند که شکیبایی خود را از دست می‌‌دهید، از رابط بهداشت یا پزشک کودک کمک بگیرید.
اغلب شما نمی‌توانید با قاطعیت دریابید که کودک چرا گریه می‌کرد یا چرا آرام شد. اگر راه‌حل‌های ساده مثل شیردادن و نوازش کودک یا تمیز کردن جای او را امتحان کردید و روش‌های آرام کردن را که معمولا موثر واقع می‌شود اجرا کردید و هیچ یک نتیجه نداد، ممکن است علت دیگری برای گریه کودک وجود داشته باشد.