بادرنجبویه یک گیاه طبی کم نظیر به حساب میآید که قدر و قیمت آن مجهول مانده است؛ ابن سینا نخستین پزشک در جهان بود که خواص درمان بخش بادرنجبویه را به عنوان مقوی مغز و اعصاب و قلب بیان داشت و آن را به عنوان یک داروی نشاط آور به جهانیان معرفی نمود.
خواص درمانی بادرنجبویه
۱.مقوی مغز و اعصاب
است.
۲.هوش را زیاد می کند، ذهن را تند و تیز و قوی میکند.
۳.مقوی
قلب است.
۴.معده را قوی میکند و ضعف عضلات آن را برطرف
میسازد.
۵.غذاهای ثقیل را زودهضم میکند؛ نفخ معده و روده ها را به سرعت از
بین می برد.
۶.ضد تشنج است و هرگونه اسپاسم و دردهای قولنجی روده را بر طرف
میکند.
۷. عرق آور است.
۸.صفراآور است.
۹.خواب آور است
(مخصوصا برای کودکان، پیران و ناقهین که خواب مطبوع و ملایم می
آورد).
۱۰.مفرح و نشاط آور است و غمگینی، افسردگی، وسواس، اضطراب و وحشت را
در نوراستنیک ها و مالیخولیایی ها از بین می برد.
۱۱.خواص آنتی بیوتیک و
ضدعفونی کننده دارد و قرحههای چرکی ریه و روده ها را درمان میکند. علت این خاصیت
ضد میکروبی، وجود کومارین در بادرنجبویه است که اگر آن را به نسبت ۱ در ۱۰۰ در
محیطهای کشت میکروبی داخل کنیم کولی باسیل به سختی در آن رشد میکند.
۱۲.
اگر پس از غذا، آن را مصرف کنند، کار هضم را آسان میکند، به خصوص اگر سرگیجه و
گرفتگی قلب در هنگام هضم غذا موجود باشد.
۱۳. بادرنجبویه دارای خاصیت مخدر،
خواب آور و بی حس کننده است و این خاصیت هم به علت وجود کومارین در آن است که
قابلیت انقباض عضلات صاف را کم و اسپاسم (انقباض های دردناک) را برطرف می کند و به
عنوان منوم و بی حس کننده به کارمی رود. دم کرده ۵ درصد بادرنجبویه، که طعم و عطر
خیلی مطبوعی دارد، در رفع بی خوابی کودکان و پیران نتایج خیلی خوب داده
است.
۱۴. به علت خاصیت ضد تشنجی که در بادرنجبویه موجود است، به عنوان مدر
طمث (حیض) تجویز میشود و قاعده آور است زیرا در اسپاسم زهدان (رحم) تأثیر کرده درد
را متوقف و عسر الطمث(سختی ادرار خون از رحم) را درمان میکند.
۱۵.چون
بادرنجبویه مقوی مغز، اعصاب و قلب و محرک لطیف و ملایمی است آن را در تب هایی که
توأم با ضعف عمومی بدن است، تجویز میکنند.
در مجموعه آثار دکتر سید جلال مصطفوی کاشانی آمده
است: امروزه بادرنجبویه را در غالب کشورهای اروپا، مثل چای دم میکنند و مردم آن را
به عنوان مقوی معده، قلب و اعصاب می نوشند و در کشور فرانسه بادرنجبویه را چای
فرانسه گویند.
خواص بادرنجبویه در کتابهای قدیم
-مقوی دل
(قلب)
-مقوی دماغ (مغز و مراکز عصبی)
-مقوی حواس (حواس
پنجگانه)
-مقوی معده
-مفرح و مفتح ( رفع اسپاسمهای احشا
)
-رفع کننده سکسکه