غشای پلاسمایی همه سلولها به صورت مانعی در برابر جابهجایی یونها عمل میکند. پروتئین ها و یونهای فسفات معدنی که غشا آنها را درون سلول نگه میدارد، بار منفی دارند. از این رو، درون سلول از بیرون آن منفیتر است. این بارهای منفی، یونهای کوچک دارای بار مثبت را به درون سلول میکشانند. اما، از میان این نوع یونها تنها K + میتواند به مقدار محسوسی از خلال غشا بگذرد. در نتیجه، غلظت K + درون سلولها، بیشتر از مایع برون سلولی است. برعکس، غشا پلاسمایی نفوذپذیری بسیار اندکی به Na + دارد و غلظت Na + در مایع برون سلولی بیشتر از درون سلول است.
عمل پمپ K + / Na + نیز در ایجاد این اختلاف غلظت و با ر موثر است. این، پمپ به ازای هر دو یون پتاسیمی که وارد سلول میکند، سه یون از آن خارج میسازد. بنابراین، درون سلول در مقایسه با برون سلول منفیتر میشود.