مهمترین واقعه ی نمایشی ایتالیا دردوره ی رنسانس را ابداع «کمدیا دل آرته» میدانند.
عده ای سرچشمه ی کمدیا دل آرته را در فارس های آتلان در روم می جویند که در قرون وسطی به وسیله ی گروه های سیار «میم» حفظ شده بود. عده ای دیگر معتقدند کمدیا دل آرته از گروه های «میم» بیزانس منشأ گرفته که به غرب مهاجرت کرده اند. عده ای دیگر معتقدند که از دل بدیهه سازی هایی که با نمایشنامه های «پلوتوس» و «ترنس» انجام می گرفت، ریشه گرفته است.
فارس که در ایتالیا نیز همچون کشورهای دیگر در طول قرون وسطی ظاهر شد، با ظهور کمدیا دل آرته،از رواج افتاد. کمدیا دل آرته، دارای دو ویژگی است: یکی شکل بدیهه سازی آن و دیگری استفاده از تیپ سازی. بازیگران بر اساس یک موضوع کلی، نمایش را آغاز می کردند و جزئیات حرکت و دیالوگ را بدیهه سازی می کردند. هر بازیگری همواره یک نقش را با ویژگی های رفتار و گفتار و لباس همان تیپ اجرا می کرد.
تیپ شخصیت ها را در کمدیا میتوان به دو دسته تقسیم کرد: دسته ی معمولی و دسته ی اغراق شده.
برای آشنایی بیشتر با کمدیا دل آرته، به فایل ضمیمه مراجعه کنید.
موفق باشید.
