روی زبان انسان برجستگی هایی وجود دارند که پرزهای چشایی نام دارند. این پرزها در ته زبان بزرگتر از پرزها در بخش های دیگر زبان است و بطور کلی پرزهای چشایی شکل و اندازه های مختلف دارند.
چیزهای مختلف مزه های گوناگون دارند. اما بطوری که دانسته شده، چهار گونه مزه اصلی وجود دارد که عبارتند از: شیرینی، تلخی، شوری و ترشی.
دیگر مزه ها هم از آمیختن این چهار مزه با یکدیگر درست می آیند.
برای حس کردن این مزه ها، روی زبان بخش های مخصوصی وجود دارد:
۱ – مزه شیرینی در جلو و نوک زبان حس می شود.
۲ – مزه تلخی در ته و عقب زبان حس می شود.
۳ – مزه های ترشی و شوری هم در طرف های چپ و راست زبان حس می شوند.
اما بین بخش هایی که مزه های ترشی و شوری حس می شوند، بخشی وجود دارد که غیرحساس است، یعنی هیچ مزه خاصی را حس نمی کند.
