معرفي رشتهي علوم اجتماعي از ديدگاه يک دانشجوي اين رشته
رشتهي علوم اجتماعي همانند رشتههاي حقوق و روانشناسي يکي از مهمترين و پرطرفدارترين رشتهها در گروه علوم انساني بهشمار ميرود.
رشتهي علوم اجتماعي داراي 4 زير شاخهي اصلي ميباشد:
پژوهشگري، مردمشناسي، برنامهريزي، ارتباطات
برخلاف بسياري از رشتهها مانند حقوق که دورهي کارشناسي آنها، دورهي عمومي تحصيل بهشمار ميرود و همهي متقاضيان آن، در 4 سال تحصيل دورهي کارشناسي در گرايش عمومي واحدي تحصيل ميکنند، رشتهي جامعهشناسي و علوم اجتماعي از همان دورهي کارشناسي به 4 گرايش فوقالذکر تقسيم شده است و اين يکي از مزاياي اين رشته است که سبب ميشود تا دانشجويان از همان ابتدا در گرايش مورد علاقهي خود تحصيل کنند و واحدهاي درسي مربوط به آن را بگذرانند.
البته در اين گرايشها، مباحث مشترکي نيز وجود دارد که افراد را از ديدگاه حضور آنها در جامعه بررسي ميکند و از اين حيث، در اين رشته، از فيزيولوژيک انسان تا مسائل روانشناسي او مورد بررسي قرار ميگيرد.
پس از طي دورهي کارشناسي، افراد ميتوانند بهعنوان کارشناس مسائل مربوط به امور ادارات، تصميمات سازماني و دولتي و نيز هرگونه فعاليتي که به تأثيرات متقابل انسان و محيط ميپردازد، اظهار نظر کرده و مشغول بهکار شوند .
اما متقاضيان اين رشته، با اخذ مدرک دکتري، ميتوانند در طرحهاي ملي بهعنوان کارشناس حرفهاي به فعاليت پرداخته و بسته به ميزان بزرگي و اهميت پروژه، مبالغ بالايي را بهعنوان دستمزد دريافت نمايند. آنها همچنين ميتوانند در مراکز آموزش عالي نيز به تدريس بپردازند.
يکي از زيباترين عرصههاي اين رشته، حيطهي «نظريهپردازي» است؛ از اين رهگذر، هر کس ميتواند اميدوار باشد تا با ايجاد نظريهاي شايسته، خود را در سطح جهاني مطرح کند.
بهطور متوسط، گرايشهاي فوق در حدود 136و 137 واحد درسي دارند که شايد حدود 50% آنها مشترک باشد و ميتوان در دورهي تحصيلي 3 ساله نيز گذراندن آنها را اتمام رساند.
ماهان آشوري؛ دانشجوي همزمان دو رشتهي حقوق و جامعهشناسي دانشگاه تهران