درسنامه ی 8 بهمن ماه
ملیکا علوی تبار
رتبه ی 93 کنکور زبان 1400
دانشجوی پزشکی دانشگاه هرمزگان
زمان آینده ساده(simple future)
ساختار:
حالت خبری:
فاعل+will+فعل ساده
I will find you another book tomorrow
حالت منفی:
فعل ساده + will not/won’t + فاعل
She won’t pass the exam like this
حالت سوالی:
? + فعل ساده + فاعل + will
will she walk to school next day?
Will vs. Going to
در زمان آینده ما می توانیم هم از will و هم از going to استفاده کنیم، هر دوی آنها مربوط به ساختار آینده هستند اما یک معنا نمی دهند و باید هنگام استفاده از آنها به نکاتی دقت کنیم:
شباهت will و going to:
هر دوی آنها می توانند برای پیش بینی آینده استفاده شوند بدون آنکه تفاوت خاصی در معنا داشته باشند.
I think it will be windy tomorrow = I think it is going to be windy tomorrow
تفاوت های will و going to:
بیان حقیقتی در آینده:
The sun will rise tomorrow
بیان اتفاقی که قرار است رخ دهد:
Don’t go there at night! Predators are going to hunt
Nouns
اسم ها در زبان انگلیسی می توانند به موارد مختلفی مانند انسان، گیاه، حیوان، اشیا، مکان، ایده یا مفهوم و..... اشاره کنند. کلماتی مانند dog(سگ)، flower(گل)، love(عشق) همگی اسم هستند.
برخی اسم ها:
عام(Common Nouns) هستند و اغلب قبل از آن ها می توان از وابسته های پیشین مانند حروف تعریف(a/an/the) و یا صفات اشاره(this/that/these/those) و یا صفات ملکی(my/your/his/her/its/our/their) و یا شمارنده ها(many/a lot of/much/some/any/no) و عدد(one/two) استفاده کرد.
خاص(Proper Nouns) هستند یعنی بر شخص، مکان، روز، ماه، مناسبت و..... خاصی اشاره دارند و چون خاص اند، باید حرف اولشان بزرگ باشد، مثل:
Asia(آسیا) Monday(دوشنبه) Einstein(انیشتین)
اسم های مفرد(singular) در انگلیسی معمولا با گرفتن پسوند -s ، جمع(plural) بسته می شوند.
اگر اسمی s، ss، ch، sh، x، z، o ختم شود به آن -es اضافه می شود، مانند:
boxes) bench(benches) dish(dishes))Box
اگر اسمی به f یا fe ختم شده باشد، در حالت جمع، f یا fe را به -ves تبدیل می کنیم:
Knife(knives) wolf(wolves) life(lives)
اگر اسمی به y ختم شود، مشروط بر آن که حرف ماقبل آن بی صدا باشد، باید بعد از حذف y، در حالت جمع از -ies استفاده کنیم:
Country(countries) city(cities) lady(ladies)
برخی اسم ها نیز بی قاعده هستند و باید شکل جمع آن ها را به خاطر بسپارید. مانند:
Man(men) woman(women) foot(feet) child(children) person(people) mouse(mice) tooth(teeth) fish(fish/fishes)
Adjective(صفت)
وقتی می خواهیم درباره ی اسمی اطلاعات بیشتری بدهیم از صفت استفاده می کنیم:
She is a tall girl
چون در این جا مقایسه ای رخ نداده است، در اینجا tall صفت ساده است، اما گاهی ممکن است بخواهیم بین دو نفر یا دو چیز مقایسه انجام دهیم، در این صورت با سه نوع صفت دیگر سر و کار داریم:
صفت برابری: وقتی دو نفر یا دو چیز از جهتی همانند هستند، برای مقایسه ی آن ها از صفت برابری یا تساوی استفاده می شود.
as+صفت ساده+as
Sara is as tall as Mina
صفت تفضیلی(برتری): وقتی دو چیز یا دو نفر از جهتی با هم مقایسه شوند که از آن نظر همانند نیستند، در این صورت از صفت برتری استفاده می شود.علامت این صفت در فارسی(تر) است.
Sara is taller than Mahsa
Pizza is more delicious than spaghetti
همان طور که در مثال ها مشاهده می کنید، اگر صفت شما از یک بخش(syllable) تشکیل شده باشد به آن ها پسوند -er اضافه می شود، اما اگر صفت طولانی تر باشد و از چند بخش تشکیل شده باشد از کلمه ی more استفاده می شود.
صفاتی مانند angry,happy,easy.hungry,busy,noisy و..... با اینکه دو بخشی اند و همگی به y ختم می شوند دقیقا مانند صفات تک بخشی پسوند -er استفاده می شود، منتها ابتدا y را حذف می کنیم و به جای آن i اضافه می کنیم.
angrier/happier/easier/hungrier/busier/noisier
در ساخت صفات برتر یادتان باشد که حتما باید از کلمه ی than استفاده شود.
صفت عالی(برترین):وقتی یک نفر یا یک چیزی از جهتی با تعداد زیادی مقایسه شود، در این صورت از صفت عالی یا برترین استفاده می شود، علامت این صفت در فارسی(ترین) است.
Sara is the tallest girl in our school
Pizza is the most delicious food in the world
در اینجا نیز اگر صفت ما تک بخشی باشد از پسوند -est استفاده می کنیم و اگر چند بخشی باشد از the mostاستفاده می شود، اگر صفت دو بخشی بوده و بهy ختم شود، آن گاه y را حذف کرده و به جای آن i اضافه می کنیم.
He is the happiest man in the world
بعضی صفات بی قاعده هستند و باید شکل های مختلف آنها را به خاطر بسپارید.
صفت ها معمولا دو جایگاه اصلی دارند:
قبل از اسم
My teacher is a kind man
بعد از فعل های اسنادی:
مانندbe(شدن)،become(شدن)،get(شدن)،grow(شدن)،feel(حس کردن)،appear/look/sound/seem(به نظر رسیدن)،taste (مزه دادن)،smell(بوی خوب یا بد دادن)
This flower smells good
اگر بخواهید چند صفت را قبل از یک اسم به کار ببرید باید به ترتیب زیر باشد:
یک کیفِ خوبِ کوچکِ جدیدِ گردِ قرمزِ ترکیِ پلاستیکی😊
گذشته استمراری(past continuous/progressive)
ساختار:
حالت خبری:
فاعل +was/were+ +فعلing
He was talking to me when he got hit by that car
حالت منفی:
فاعل+was/were+not+فعل+ing
We weren’t eating lunch when he called
حالت سوالی:
Was/were++فعل+فاعلing+?
Were you washing dishes last night?
چه زمان هایی از گذشته استمراری استفاده میکنیم؟
بیان کاری که در زمانی خاص در گذشته مدتی ادامه داشته است.
بیان کاری که در گذشته درحال انجام بوده است اما کار دیگری آن را قطع کرده است.
بیان تکرار مکررات و یا کارهایی که از نظر فرد آزار دهنده شمرده می شوند.
He was always complaining in class
توضیح چند کار که همزمان با هم در حال انجام هستند.
When you were washing dishes I was walking the dog
نشانه های زمان گذشته استمراری:
When/while/always/constantly/at the time
Reflexive pronouns
وقتی نهاد و مفعول جمله هر دو به یک شخص یا یک چیز اشاره داشته باشند، به جای استفاده از ضمیر مفعولی در جایگاه مفعول باید از ضمیر خاص دیگری استفاده شود که ضمیر انعکاسی نامیده می شود.
I taught him how to read
من به او خواندن را یاد دادم.
I thought myself how to read
من به خودم خواندن را یاد دادم.
ضمایر انعکاسی را می توان با کلمه ی by نیز آورد که در این صورت معنای (به تنهایی) می دهد.
I go to school by myself
من به تنهایی به مدرسه رفتم
گاهی ضمایر فوق نقش تاکیدی پیدا می کنند اما ظاهرشان دقیقا مانند ضمایر انعکاسی باقی می ماند.
She go to school herself
او خودش به مدرسه رفت
ضمایر تاکیدی را می توان بلافاصله بعد از نهاد جمله نیز آورد:
She herself go to school
State verbs and Action verbs
برخی فعل ها نشان دهنده ی انجام یک عمل و کنش هستند و کاملا می توان حرکت و فعالیت و کنش را از آنها استنباط کرد، به این نوع فعل ها Action verbs می گویند.مانند work/do/run/walk/talk و....
برخی فعل ها نشان دهنده ی انجام یک عمل و کنش نیستند، بلکه صرفا حالتی را نشان می دهند به آن ها فعل های حالتی یا state verbs گفته می شود.مانند know/love/hate/belong/believe/feel/think/like/understand/suppose و ..... که همگی به نوعی به نوعی بر احساس، ادراک، باور، تعلق و شناخت دلالت دارند.
گاهی ممکن است فعل هایی دو معنا داشته باشند که یکی از معناهای آن کنشی و دیگری حالتی باشد در این صورت از معنای کنشی در حالت استمراری نیز می توانید استفاده کنید، فعل هایی مانند:think(عقیده داشتن، تفکر کردن)/look(به نظر رسیدن،نگاه کردن)/see(دیدن، ملاقات کردن)/feel(عقیده داشتن، چیزی را حس کردن) و .....
I have two sisters NOT I am having two sisters
من دو تا خواهر دارم(در مفهوم داشتن)
We are having breakfast at the moment
ما الان درحال خوردن صبحانه هستیم(در مفهوم خوردن)
Modal verbs
فعل های can/must/may/should و..... که پیش از یک فعل اصلی می آیند و برای بیان توانایی، اجبار، احتمال، توصیه، اجازه ، نتیجه گیری و ...... به کار می روند، فعل ناقص یا وجهی نامیده می شوند.
Can:به معنی (توانستن) است و معمولا به توانایی انجام کاری در زمان حال یا آینده اشاره دارد.
He can run like a cheetah
او می تواند مانند یک چیتا بدود.
از این کلمه می توان برای اجازه دادن و کسب اجازه استفاده کرد.
Can I borrow your pen, please?
اجازه دارم خودکارت را قرض بگیرم، لطفا؟
برای پیشنهاد، دعوت و تعارف نیز می توان از این کلمه استفاده کرد.
Can I help you?
می توانم کمکتان کنم؟
شکل منفی آن cannot یا به طور خلاصه can’t است. حالت گذشته ی آن نیز could است.
May:این کلمه به معنای(ممکن بودن،احتمال داشتن) و معمولا به احتمال انجام کاری در زمان حال یا آینده اشاره دارد.
She may pass the exam
او ممکن است آزمون را پاس کند
از این کلمه برای درخواست مودبانه نیز استفاده می شود.
May I borrow your car?
آیا می توانم ماشینت را قرض بگیرم؟
از این کلمه برای اجازه گرفتن یا اجازه دادن نیز همانند can می توان استفاده کرد.
May I speak?
اجازه دارم صحبت کنم؟
شکل منفی آن may not می باشد و حالت خلاصه شده ندارد، might نیز حالت گذشته ی آن می باشد.
برای اجازه گرفتن یا درخواست مودبانه کردن می توان از can,may,could,might استفاده کرد اما could, might حالت مودبانه تر و رسمی تری نسبت به آن دو دارند.
Must :این کلمه به مفهوم((باید، بایستی)) است و معمولا برای نشان دادن ضرورت انجام کار در زمان حال یا آینده به کار می رود.
You must show this to your parents
تو باید این را به والدینت نشان بدهی
از این کلمه می توان برای نشان دادن اطمینان از چیزی یا برای نتیجه گیری از شرایطی استفاده کرد.
You haven’t slept well, you must be tired
خوب نخوابیده ای، حتما خسته هستی
شکل منفی آن must not و به طور خلاصه mustn’t است.
اگر must معنای نتیجه گیری بدهد، حالت منفی باید از can’t استفاده کرد.
You have just eaten lunch. You can’t be hungry(NOT must not)
تازه نهار خورده ای، حتما گرسنه نیستی
Should : این کلمه به معنای(بهتر است، بایستی) است و معمولا برای توصیه و نصیحت و وظیفه و الزام خفیف در زمان حال یا آینده به کار می رود.
You should see a doctor
تو بهتر است که پیش یک دکتر بروی
حالت منفی آن should not و به حالت خلاصه shouldn’t می باشد
Preposition of time
حروف اضافه ای که برای زمان به کار می روند عبارت هستند از:on/at/in
در هر زمانی از کدام حرف اضافه استفاده می شود؟
At: قبل از یک زمان مشخص به کار می رود
at the moment
In: قبل ازmonths/years/centuries/long periods به کار می رود
in July / in 2022 / in 19th century / in the past
: On قبل از days / dates به کار می رود
On Sunday/ on 6 March / on Christmas day
نکته:هنگامی که می خواهید حرف اضافه برای ماه ها بیاورید دقت کنید که :
اگر بعد از حرف اضافه فقط ماه ذکر شده باشد: از in استفاده می کنیم
اگر بعد از حرف اضافه تاریخ ذکر شده باشد: از on استفاده می کنیم
Prepositions of place
حروف اضافه ی مکان عبارت هستند از :on.in.at
On
بالا یا روی سطح چیزی:
On the table/ on the wall/ on the floor/on the roof/on the ground
عبارات اصطلاحی:
On TV/ on the radio/ on the phone
At
محل دقیق یا یک مکان خاص:
at the table/ at her desk / at the door / at the window
رویداد ها و فعالیت های تفریحی:
at the party/ at the movies / at the concert
مکان برای فعالیت های کاری عادی:
at university/ at work/ at school / at the airport/ at the restaurant
In
شهر، کشور، قاره:
in Tehran / in Asia / in Iran
فضای بسته و محصور:
in a car / in the box / in the garden / in the yard / in my bag / in a country
عبارات اصطلاحی:
In the morning/ in the afternoon/ in the evening
ضمنا عبارات in front of یعنی (در جلوی) و next to یعنی (کنارِ،بغلِ) هم برای اشاره به مکان استفاده می شود.
Adverbs of manner
برای توضیح در مورد یک عمل(فعل) به جای صفت از قید استفاده می شود، در انگلیسی معمولا با افزودن -ly به صفت می توان قید حالت ساخت.
Slow(slowly به آهستگی ) careful(carefully با دقت) rapid(rapidly به سرعت)
برخی صفت ها بی قاعده هستند و شکل قید آنها را باید به خاطر بسپارید.
برای رزرو مشاوره و رفع اشکال درسی و شرکت در کلاس های کنکوری با مشاوران سایت برترها بر روی لینک زیر کلیک کنید یا با شماره تماس 0216463 داخلی1174(حیدریان) تماس بگیرید.سایت برترها