سلام به همه دوستان علاقمند به شرکت در کنکور هنر
من گلشن اسکندری هستم رتبه 5 کنکور هنر،دانشجوی سینما دانشگاه هنر تهران
متن زیر خلاصه نکات مبحث سبک های هنری می باشد.
انواع نمایش در ژاپن : نو ،کابوکی ،نمایش عروسکی بونر اکو
تئاتر نو
"تئاتر نو" در اواخر سده ی 14میلادی به اوج شکوفایی رسید."زیامی" بزرگترین درام نویس تئاتر نو شناخته میشود.زیامی زیباشناسی و هدفهای تئاتر نو راتدوین کرد.تئاتر نو محصول سده های چهاردهم و پانزدهم است."ذن بودیسم" از موثرترین عوامل سازنده ی اصول تئاتر نو است.
تئاتر نو متکی بر بیان مستقیم،الهام،سادگی و ریاضت است لذا از تماشاگرانش انتظارات فراوان دارد.تئاتر نو به هیچ وجه قصد داستانگویی ندارد،بلکه در جستجوی بازیابی حوادث گذشته میکوشد تا حال یا فضایی عاطفی برانگیزد.متن یک نمایشنامه نو،که یک درام رقص همراه با موسیقی است و معمولا از یک پرده نمایشنامه غربی کوتاهتر است،صرفا در چهارچوب یک حرکت منظم رقص آرایی شده قرار می گیرد.همه نمایشنامه های تئاتر نو در یک رقص به اوج میرسند.تعداد نقش ها در تئاتر نو اندک است.هر نمایشنامه ای حداقل یک شیت(نقش اصلی)،و یک واکی(نقش مقابل)دارد.در تئاتر نو از ماسک های چوبی رنگ آمیزی شده استفاده میشود.صورتک ها دارای پنج تیپ اصلی اند:مسن،مرد،زن،خدایان،هیولاها که هر یک انواع گوناگونی دارند.تمامیه بازیگران تئاتر نو مرد هستند.لباس های تئاتر نو با طرح و رنگی غنی بر الگوی لباسهای رسمی چندین سده گذشته ساخته میشوند تا رفعت و جلال بازیگر را افزایش دهند.غالب لباسها از ابریشم با نقشهای زیبا و پرشکوه تهیه میشوند.دو یا سه طبل و یک فلوت،مجموع موسیقی تئاتر نو را تشکیل میدهد.
کیوگن بر عکس نمایش نو که( سنگین و جدی و سرشار از اعتقادات مذهبی،اشرافی و احساس حزن و اندوه است و تاکید فراوان بر آواز و رقص دارد)،سبک،شاد و همراه گفتگو است و بر جنبه های خنده آور و عامیانه تاکید دارد.صورتک های کیوگن برعکس نمایش نو دارای لطافت،وقار و برجستگی نیستند،بلکه چهره هایی متورم اند همراه با پیشانی کوچک و حجم های اغراق آمیز و خنده آور.
نمایش نو یک نمایش جدی،سنگین با مضامین سلحشوری است و با یک قطعه کوتاه به نام "کیوگن" همراه است.کیوگن در میان دو نمایش نو به عنوان قطعه ای سرگرم کننده اجرا می شود.درمجموع می توان گفت تئاتر نو همیشه با نمایش کیوگن(کلمات دیوانه وار) همراه است.کیوگن یک قطعه کوتاه فارس است که به عنوان میان پرده در فاصله ی پرده های مختلف نمایش اصلی اجرا میشود.زیامی میگوید کیوگن باید خوددار و ظریف باشد،و هرگز به ابتذال کشیده نشود.کیوگن موضوع های کمدی گسترده ای را در بر میگیرد،و تاکید غالب آن بر موقعیت هاست تا شخصیت ها.اگرچه کیوگن زبانی طنز آمیز و هجایی و حرکاتی همچون پانتومیم دارد،اما اجرای آن از قواعد و قراردادهای بسیار محکمی پیروی می کند.
تئاتر نو در ژاپن یک سرگرمی اشرافی است و توده مردم نمایشها و سرگرمی های خود را داشتند.
بادبزن دستی،از وسایل مهم صحنه در تئاتر نو است.نقش هربادبزن معنای ویژه ای دارد.محتوای نمایشنامه های نو جنبه های عرفانی،ماوراء الطبیعه و سرشار از تخیل و سحرو جادوست.در تئاتر نو هشتاد صورتک وجود دارد.
صورتک زن کوئوموته : صورتکی از چوب رنگ شده،با برجستگی ابهام انگیز با نگاهی تهی و خالی از هرگونه حالت و بیان است.این صورتک بر چهره بازیگر ماهر، حیاتی فوق تصور می یابد.با یک نورپردازی خطوط آن تغییر میکند،از تبسم به گریه و از شادی به اندوه می رسد.کیوگن بر عکس نمایش نو که( سنگین و جدی و سرشار از اعتقادات مذهبی،اشرافی و احساس حزن و اندوه است و تاکید فراوان بر آواز و رقص دارد)،سبک،شاد و همراه گفتگو است و بر جنبه های خنده آور و عامیانه تاکید دارد.صورتک های کیوگن برعکس نمایش نو دارای لطافت،وقار و برجستگی نیستند،بلکه چهره هایی متورم اند همراه با پیشانی کوچک و حجم های اغراق آمیز و خنده آور.
نمایش کابوکی
نمایش کابوکی نمایشی واقع گرایانه است.کابوکی ناخالص ترین نوع تئاتر ژاپن است،زیرا آزادانه از تئاتر نو و عروسکی اقتباس کرده است از این رو تئاتر کابوکی ضوابط خشک کمتری دارد و درمیان تئاترهای ژاپن از همه محبوب تر است.
پیدایش آن را به اوایل قرن هفدهم می دانند. رقص پایه اصلی تئاتر کابوکی است و همواره بیان کننده یک مفهوم کلامی است.
رقص درکابوکی همواره بیان کننده یک مفهوم کلامی است.بازیگری در کابوکی ترکیبی است از گفتار و رقص. بازیگران کابوکی آموزش خود را از سن 6یا7سالگی آغاز می کنند. بازیگران مرد هستند و حتی نقش زنان را پسران جوان بر عهده دارند.
بازیگران کابوکی صورتک بر چهره ندارند،معمولا چهره ها را کاملا سفید میکنند و رنگ های سرخ و سیاهی بر روی آن می کشند.رنگ چهره دیوها و شیاطین آبی یا قهوه ای است. زنان شوهردار دندانهای خود را سیاه و ابروهای خود را کاملا پاک یا محو می کنند.پس زمینه صحنه ی کابوکی عموما نقاشی هایی دو بعدی اند که از القای توهم واقعیت پرهیز می کنند.تئاتر کابوکی در قیاس با تئاتر نو از صحنه پردازی فراوانی برخوردار است،و به جای پوشاندن صحنه آن را می آرایند.مهمترین ساز این نمایش "سامی سن"است.نمایش های کابوکی اساسا ملودرام هستند و پایان خوش دارند.پس از چیکاماتسو(شکسپیر ژاپن)مهمترین نویسنده نمایشهای کابوکی،تاکه دو ایزومو است.بازیگر کابوکی صورتک بر چهره نمیزند بلکه گریم غلیظی در حد ماسک دارد که به آن "گریم-ماسک" یا چهره پردازی تلفیقی می گویند.در نمایش کابوکی از راوی استفاده میشود.در نمایش کابوکی شخصیتهای مثبت دارای چهره پردازی با رنگهای ساده هستند و شخصیتهای منفی طرح های پیچیده و تنوع رنگی دارند.
ویژگی های تئاتر کابوکی : (نکات کلیدی و مهم تئاتر کابوکی)
● کابوکی نمایشی واقعگرایانه است
● اساسا ملودرام است
● ناخالص ترین تئاتر ژاپن است
● پایان خوش دارد
● رقص پایه اصلی کابوکی است (بیان کننده مفهوم کلامی)
● گریم غلیظ (گریم -ماسک)(عدم استفاده از ماسک)
● استفاده از راوی
● استفاده از دکور و صحنه پردازی
● به جای اینکه صحنه را بپوشانند آن را می آرایند
● بازیگران مرد هستند
● نمایش همراه با رقص و موسیقی و بازی است
● شخصیتهای مثبت چهره پردازی با رنگهای ساده و شخصیتهای منفی دارای طرح های پیچیده و تنوع رنگی است
رنگ های سمبولیک به کار رفته در نمایش کابوکی:
-رنگ آبی : شخصیت های بی رحم
-رنگ سفید : شخصیت های غیر قابل اعتماد و دغل
-رنگ ارغوانی : اصالت خانوادگی،نجابت و غرور
-رنگ نیلی :افسردگی،تیرگی و تاریکی
-رنگ خاکستری :افسردگی و دلتنگی
-رنگ قهوه ایی : افسردگی،خودپسندی و خود ستایی
-سبز روشن : آرامش و آسایش خاطر
-قرمز : قدرت و جدیت
-قرمز تیره : خشم و غضب
-سرخ متمایل به بنفش : جوانی و شادمانی
چهره سفید با خطوطی به رنگ قرمز،با موی سیاه بلند،خاص شخصیت قهرمان است.چهره بنفش بسیار کم رنگ با خطوط بنفش پر رنگ با ریش انبوه و موی کوتاه سفید،خاص شخصیت منفی است.چهره به رنگ طبیعی با کلاه گیس نیمه طاس،خاص اوباش است.
نمایش عروسکی بونواکو
عروسکهای بونواکو توسط چند نفر حرکت داده می شوند.عروسکها حدودا نیم متر ارتفاع دارند،ولی درحال حاضر یک متر هستند.اندازه و ساخت عروسک به نسبت اهمیتشان در نمایش تا حدی متفاوت است.عروسکهای مونث پا ندارند.عروسکهایی که نقش کم اهمیت دارند معمولا دهان و چشم و ابرو ی متحرک ندارند.صحنه ی نمایش عروسکی بونواکو دراز و باریک به سه سطح تقسیم میشود.هر سطحی دارای دیواره هایی است که عروسک بازان در پشت آن می نشینند.همه صحنه ها دارای صحنه پردازی هستند،و به تناسب داستان تغییر می کنند.اجرای نمایش عروسکی با آمدن منادی سیاه پوشی که کلاهی بر سر دارد آغاز میشود.ساز مورد استفاده نمایش عروسکی بونواکو سامی سن است،این ساز سازی است با سه تار سیمی شبیه عود،و بر روی کاسه آن پوستی کشیده شده است.وجودداین ساز به عنوان همراه در تئاتر عروسکی بسیار حیاتی است.
در تئاتر عروسکی بونواکو (تئاتر سیاه)، عروسک های مونث پا ندارند و این به دلیل کیمونه بودن لباس آنها است. عروسک هایی که نقش کم اهمیتی دارند، دهان، چشم، ابرو متحرک ندارند.
کدام یک از خصوصیات نمایش نو ژاپن نمی باشد؟
1) تاکید فراوان بر رقص و آواز
2) نمایش احساس حزن و اندوه
3) جدی و سرشار از اعتقادات مذهبی
4) شاد، سبک همراه با گفتگو
گزینه 4 صحیح است.
تحلیل سوال: نمایش نو، تئاتر رسمی و اشرافی ژاپن،کوتاه و جدی و سنگین است. در هر دو نمایش ژاپنی (کابوکی و نو) رقص عنصر مهمی است. این نوع نمایش با گریم غلیظ در حد ماسک اجرا می شود و شخصیت های آن زنان و مردان اشرافی، راهبان و سلحشوران هستند.
کدام گزینه در مورد کابوکی نادرست است؟
1) اساسا ملودارم است.
2) ناخالص ترین شکل تئاتر ژاپن است.
3) از گریم غلیظ استفاده می شود.
4) وضع، حالت و حرکات شیوه پردازی نشده است.
گزینه 4 صحیح است.
تحلیل سوال: در نمایش کابوکی، وضع، حالت و حرکات شیوه پردازی شده است.
کدام گزینه درباره کیوگن صحیح است؟
1) گفتار این نمایش به استثنای چند سرود، به زبان روزمره است.
2) این نمایش همواره با موسیقی همراه است.
3) تاکید غالب موضوعات در این نمایش، بر شخصیت هاست.
4) این نمایش معمولا تعداد زیادی شخصیت دارد.
گزینه 1 صحیح است.
تحلیل سوال: کیوگن موضوعات کمدی گسترده ای را در بر می گیرد که تاکید غال آن ها بر موقعیت هاست. این نمایش گاهی تئاتر جدی نو را به هجو می کند و گاه موضوعاتی از فرهنگ روستایی درباره ی حیوانات، خدایان و شیاطین در آن ارائه می شود. در کیوگین غالبا بیش از سه شخصیت نقش ندارند و موسیقی به ندرت در آن نواخته می شود، زیرا همه ی گفتار ابن نمایش به استثنای چند سرود، به زبان روزمره است.
نمایش کوتاه فارس در تئاتر ژاپن که به عنوان میان پرده در فاصله ی میان پرده های مختلف نمایش اصلی اجرا می شود چه نام دارد؟
1) کیوگن 2) کابوکی 3) بونواکو 4) بوگاکو
گزینه 1 صحیح است.
تحلیل سوال: کیوگن (کلمات دیوانه وار) از ساروگاکو ریشه می گیرد و همچنان حالت های کمیک خود را حفظ کرده است. در قرن 16 میلادی سه مکتب اصلی برای اجرای کیوگن وجود داشت. به نام های: اوکورا، زیامی، ساجی.
برای رزرو مشاوره و رفع اشکال درسی با خانم گلشن اسکندری بر روی لینک زیر کلیک کنید یا با شماره تماس ۰۲۱۶۴۶۳ داخلی ۱۱۷۴ (خانم حیدریان ) تماس بگیرید .
مطالب مشابه از گلشن اسکندری:
هنر اقوام بدوی_درک عمومی هنر_گلشن اسکندری
سبک‌های هنری ( سورئالیسم / دادائیسم)_گلشن اسکندری
