دانش آموزان عزیز سلام
در این بخش درسنامه هدیه‌های آسمانی ششم مطابق با مباحث آزمون برای شما بارگذاری شده است .
درس چهارم (از نوزاد بپرسید!)
حضرت عیسی (ع)در دوران نوزادی با عنایت پروردگار سخن میگفت.
لقب حضرت عیسی (ع) مسیح است و کتاب آسمانی او، انجیل.
خداوند حضرت عیسی (ع) را برای هدایت قوم بنی اسرائیل انتخاب کرد.
حضرت عیسی (ع) بخش زیادی از عمرش را در سفر سپری کرد و به کمک یارانش، مردم را راهنمایی میکرد.
معجزه‌های حضرت عیسی (ع) عبارتاند از:
1 -درمان بیماران درمان ناپذیر
2 -بینا کردن نابینایان مادرزاد
3 -زنده کردن مردگان
حضرت عیسی (ع) حدود پانصد و هفتاد سال پیش از تولد پیامبر (ص) به قوم خود چنین بشارتی داد:
《ای قوم بنی اسرائیل! من فرستاده‌ی خدا به سوی شما هستم و به شما بشارت میدهم که بعد از من پیامبری خواهد آمد به نام احمد.》
- حاکم ستمگر فرمان حضرت عیسی (ع) دستور داد ایشان را به دار بیاویزند؛ اما خداوند ایشان را به بالا برد تا سال‌ها بعد به همراه
حضرت مهدی (عج)دوباره ظاهر شود و در کنار ایشان جهان را پر از عدل و ارامش کند.
* تدبّر کنیم:
《اِذ قالَ عیسَی ابنُ مَریَمَ ... و مُبَشِّرًا بِرَسولٍ یأتی مِن بَعدیِ اسمُهو اَحمَدُ》: عیسی فرزند مریم گفت: ... من به شما بشارت میدهم که بعد از
من پیامبری خواهد آمد به نام 《احمد》.
این آیه به این موضوع اشاره دارد که حضرت عیسی (ع) به آمدن پیامبر بعد از خود، بشارت داده است.
* ایستگاه فکر
1 -روزی حضرت عیسی (ع) و پیروانش از بازارچه‌ای میگذشت که در آنجا سگی مرده بود و مردم درباره آن گفت‌وگو میکردند و میگفتند
کثیف و بدبو است. اما حضرت عیسی (ع) گفت چه دندان‌های سفید و زیبایی دارد و همه از این حرف تعجب کردند.
حضرت عیسی (ع) گفتند: »سعی کنید همیشه از میان زشتی‌ها و زیبایی‌ها، زیبایی‌ها را نشان دهید.«
2 -حضرت عیسی (ع)در پاسخ به سؤال یکی از یارانشان که میپرسید با چه کسی همنشین شویم، میفرمایند: »کسی که دیدارش شما
را به یاد خدا بیندازد؛ گفتارش بردانش شما بیفزاید؛ و رفتارش شما را به بهشت علاقه‌مند کند«.
درس پنجم: گل صدبرگ
حضرت محمّد (ص)، دوست داشتنیترین دوست خدا و بهترین بنده‌ی اوست.
خدای مهربان، فرشتگان آسمان و مسلمانان سراسر زمین بر او سالم میفرستند.
در تمام نمازهایمان تمام حضرت محمّد (ص) را میبریم و هر گاه نامش را میشنویم، قلبمان شاد میشود و بر او و خانواده پاکش درود
میفرستیم.
گوشه‌ای از زندگی حضرت محمّد (ص)
1 -تمام کارهایش را با نام خدا آغاز میکرد؛
2 -وقتی کارش را به پایان میرساند، خدا را شکر میکرد 3 -در برابر دستور خداوند همیشه تسلیم بود.
پیامبر (ص) میفرمود: همیشه و همه جا فرمان خدا به هر چیزی مقدم است.
همچنین میفرمود: نماز، نور چشم من است.
هرگاه وقت نماز میرسید به بلال میگفت: ای بلال اذان بگو و ما را با اذان گفتن خوشحال کن.
پیامبر به قرآن کریم علاقه داشت و شب‌ها قبل از خواب بعضی سوره‌ها را میخواند.
پیامبر تمیز و آراسته بود؛ به بهداشت و سلامت بدن اهمیت میداد و میفرمود: تا میتوانید پاکیزه باشید پاکیزگی از پایه‌های دین اسلام
است.
قبل و بعد از غذا درست‌هایش را میشست، غذای داغ نمیخورد و غذایش را فوت نمیکرد برای خشک کردن دست و صورت حوله‌ای
مخصوص داشت؛ بعد غذا و قبل خواب و بعد از بیدار شدن مسواک میزد و میفرمود: مسواک زدن قبل از نماز، صواب نماز را 70 برابر
میکند.
هرگاه از خانه میخواست بیرون رود موهایش را مرتب میکرد و میفرمود:
خدا دوست دارد وقتی به دیدار برادرانمان میرویم، تمیز و آراسته باشیم.
تدبر کنیم: اِنَّ اهللَ و مالئِکَةَ یُقیلونَ عَلَی النَّبیِّ.
یا اَیُّها الَّذینَ آمَنوا صَلّوا عَلَیهِ و مَسلِّموا تَسلیمًا:
خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود میفرستند، ای مؤمنان، بر او درود فرستید و تسلیم فرمان او باشید.
پیامبر بسیار با ادب بود؛ در سلام کردن از همه پیشی میگرفت، خوش رو بود و میفرمود: خوشرویی کنید را از دل میبرد. وقتی با کسی
دست میداد، دستش را زود عقب نمیکشید. هنگام صحبت کردن نگاهش را میان همه تقسیم میکرد سر موقع به وعده‌های ملاقاتش
میرسید.
با کسی قهر نمیکرد و میفرمود: دو مسلمان، نباید بیشتر از سه روز با هم قهر باشند. عذرخواهی دیگران را زود میپذیرفت. هرگاه سوار
بر حیوانی بود و پیاده ای در مسیر میدید او را سوار میکرد. هنگام مسافرت در آخر کاروان حرکت میکرد تا به جاماندگان کاروان کمک
کند.
پیامبر به علم و دانش اهمیت میداد: از همنشینی با کسانی که گفتگوی علمی میکردند شاد میشد. به اسیران جنگ بدر گفت: هر
کدام از شما که به ده نفر خواندن و نوشتن بیاموزد آزاد میشود.
پیامبر فرمود: از گهواره تا گور دانش بجویید.
مردم را به پرسش تشویق میکرد و میفرمود: دانش مانند گنج است و کلید آن پرسش است.
به حاضران جلسات علمی توصیه میکرد: یادداشت برداری کنید و دانش را با نوشتن نگه دارید.
پیامبر سفارشی میکرد که مسلمانان، دیگر زبان‌‌های موردنیاز را بیاموزند
* پیامبر به درختان و حیوانات توجه داشت؛ میفرمود: هر کس درختی بکارد تا این درخت باقی است، خداوند به او پاداش میدهد.
به مردم سفارش میکرد برای چیدن میوه به درختان سنگ نزنند.
پیامبر میفرمود: اگر سوار بر مرکب از کنار آبی میگذرید، مرکب را کنار آب ببرید تا اگر تشنه است، بنوشد. هنگام دوشیدن شیر،
ناخن‌هایتان را بگیرید. تا حیوان اذیت نشود و تمام شیر را ندوشید و مقداری برای بچه‌اش بگذارید.
تدبر کنیم: و ما اَرسَلناکَ اِلّا رَحمَةً لِلعالَمینَ.
ای پیامبر: ما تو را برای اینکه رحمتی برای جهانیان باشی، فرستادیم.
