1-اصل بهای تمام شدة تاریخی: طبق این اصل، تمام رویدادهای مالی به قیمت تمام شده در تاریخ وقوع، ثبت و در صورت‌های مالی منعکس می‌شوند و چنانچه با گذشت زمان بهای آن‌ها افزایش یابد، این افزایش، شناسایی و ثبت نمی‌شود.
2- اصل افشای حقایق: طبق این اصل، تمامی اطلاعات با اهمیت که به نحوی می‌تواند در تصمیم‌گیری استفاده‌کنندگان از اطلاعات مالی مؤثر باشد، باید افشا شود.
- اصل تحقق درآمد: طبق این اصل، درآمدها بدون توجه به زمان دریافت وجه نقد مربوطه، در زمان تحقق، شناسایی می‌شوند.
- اصل تطابق هزینه‌ها با درآمدها: طبق این اصل، باید هزینه‌های هر دورة مالی با درآمدهای همان دوره مطابقت داده شود تا سود و زیان دورة مالی واقعی باشد.
