خاطرهای زیبا از آموزش مجازی
کیانا کلاس سوم دبستان است و مثل همهی دانشآموزان، درسها را آنلاین یاد میگیرد. هر روز صبح تا ظهر معلم مهربان و باحوصلهشان، خانم فتحیمهر، درسها را برایشان توضیح میدهد. حواسش به تکتک بچهها هست. حتی اگر دانشآموزی لحظهای از کلاس آنلاین خارج شود، پیگیری میکند و اگر مثلاً اینترنتش قطع شده باشد، جداگانه برایش توضیح میدهد.
آرامش، بهترین هدیهای است که معلم مهربانشان به آنها هدیه داده است. در این آرامش، قطعاً یادگیری بهتر و عمیقتر اتفاق میافتد. گاهی به دانشآموزان میگوید: «فردا از بین شما چند نفر را انتخاب میکنم تا در کلاس معلم شود» که این کار خلاقانه باعث میشود تکتک دانشآموزان، درس را پیشخوانی کنند و بعد از توضیحات دانشآموزانش، درس را کامل توضیح میدهد. شوق و اشتیاقی که در این کلاس موج میزند، بسیار ستودنی است. آنقدر کلاس درس برای دانشآموزان لذتبخش است که کیانا بعد از ساعت مدرسه، عروسکهایش را میچیند و درسها را برایشان توضیح میدهد. تمرین ریاضی حل میکند و به هرکدام از عروسکها که بهتر باشند، مثبت میدهد. وقتی میپرسم کدامیک از عروسکها بهتر جواب دادند، میگوید: «همهشان خوب بودند و مثبت دارند.»
چقدر زیباست این دنیا؛ دنیایی که معلمی مهربان و دلسوز و خلاق در دنیای کرونا و آموزش آنلاین برای تکتک بچهها ساخته است؛ آرامشی که نهتنها از آنِ دانشآموز است؛ بلکه این احساس خوب را به تکتک افراد خانواده منتقل میکند؛ دنیایی پر از لبخند، پر از شوق و اشتیاق و از همه مهمتر، پر از آرامش.