«نکات درس آشنایی با بناهای تاریخی: فصل اول»
معمار و معماری
نظر و عمل معماري در فرهنگ گذشته، متكي بر فرهنگ شفاهي بوده و كم‌تر متني از آن به‌جا مانده است.
ورود به حرفه‌ی معماری با آداب خاصی صورت می‌پذیرفت که همه‌ی آن‌ها وسیله‌ای برای رسیدن به اخلاقی الهی و وجدان حرفه‌ای بود.
معماری گذشته‌ی ما متأثر از طبیعت است.
معماران، خداوند را خالق و معمار طبیعت می‌دانستند. به همین دلیل در کارهای خودشان از آن الگو گرفتند و از طبیعت به اندازه‌ای بهره‌برداری می‌روند که به آن آسیبی نزنند.
در شیوه‌ی استاد – شاگردی، معماران ضمن احترام به عقاید و شیوه‌ی کار استادکاران، سعی می‌کردند چیزی را هم به آن تعالیم بیفزایند و باعث ارتقایش شوند.
همه تمهیداتی که در حرفه‌آموزی به کار گرفته می‌شد، جهت رسیدن به تعالی فکری و روحی بود.