هوبره
نام علمی: Chlamydotis undulata
هوبره از پرندگان بسیار زیبا و باشکوه کویرهاست. طول بدنش از نوک منقار تا انتهای دم، حداکثر به ۶۵سانتیمتر میرسد و تقریبا هم اندازه ی میش مرغ ماده است. از میش مرغ کوچکتر و از زنگولهبال بزرگتر است، از لحاظ ظاهری به بوقلمون ماده شباهت دارد. . نر و ماده شبیه هم هستند، ولی نرها حدود ۱۰ درصد از مادهها بزرگتر میباشند. به طور کلی، پر و بال قهوه ای شنی ، زیرتنه خاکستری سفید با دسته پرهای سیاه و سفید بلند که از دو طرف گردن آویزان است و حالت دامن مانندی دارد. کاکل کوتاه سیاه و سفید و چشمهای زرد و درشت است و هنگام قوز کردن ف هماهنگی کامل با محل شنزار دور و بر خود پیدا می کند. انتهای شاهپرهای بال سیاه است و زمستان ها، سطح پشتی شاهپرهای ثانویه سفید می شود. پروازش سنگین و آهسته است و بال های باریک و دم نسبتا بلندی دارد.
هوبره نر دارای دمی نسبتاً بلند و بالهایی باریک در هنگام پرواز است. دو رشته پرهای زینتی سیاه و سفید در حاشیه گردن دارند که سیاهی آنها در پشت گردن به خوبی مشخص است.
هوبره عموماً پرندهای مهاجر است که در بیابانها و دشتهای نیمه بیابانی و خشک زندگی میکند و در دو فصل بهار و پاییز به سرزمینهایی بسیار دور دست مهاجرت میکند. این پرنده در مناطق جنوب غرب استان هرمزگان به آن چرز میگویند. هنگام تولید مثل پرنده منزوی و در بقیه اوقات در گروه های کوچک دیده می شود.
تغذیه
معمولاً از راه خوردن حشرات تغذیه میکند. در زمستان و تابستان هوبرهها ، گیاهان کوچک، حشرات، قورباغهها، کرمها، خزندگان را میخورند. همچنین دانههای میوههای خشک، عقرب، ملخ نیز میخورند.
زیستگاه
این پرنده در مناطق شنی و تپه ماهورهای ریگ زار، بیابان ها و نواحی کویری با بوته های پراکنده یا علف های کوتاه و حاشیه گندم زارها به سر می برد و روی زمین آشیانه می سازد. در ایران به صورت بومی و مهاجر است.
این پرنده زیبا در بخشهای جنوبی استان یزد مثل شهرستان خاتم بسیار وجود دارد همچنین این پرنده در جنوب و جنوب شرقی ایران در بیابان های اطراف بندرعباس، لار.خنج و شمال و جنوب و جنوب شرق سیستان و بلوچستان یعنی اطراف روستاهای شهرستان کنارک ساکن شده و همچنین در مرکز ایران در صحرای ولدآباد و ابراهیم آباد در شرق تاکستان در جنوب قزوین هم دیده شده است. این پرنده نادر و کمیاب در مناطق شنی، تپه ماهورها، ریگزاهار و نواحی مرکزی با بوته های پراکنده، علف های کوتاه و حاشیه گندمزارها به سر می برد و این گونه آشیانه خود را بر روی زمین می سازد.
حفاظت
هوبره یکی از پرندگان نادر و ارزشمند حیات وحش کشور ایران است که به عنوان گونهای حمایت شده مورد حفاظت قرار می گیرد و در مقیاس جهانی به عنوان گونهای آسیبپذیر در فهرست قرمز IUCN به ثبت رسیده است.
شکارهوبره در ایران
متأسفانه به سبب علاقه شیوخ عرب به شکار هوبره به وسیله ی شاهین و بالابان ، هر ساله در فصل پاییز و همچنین فصل بهار که فصل تخمگذاری و جوجهآوری هوبره تعدادی از افراد سودجو و فرصتطلب که در قالب باندهای حرفهای از سوی عربها تطمیع می شوند، عمدتاً از استانهای جنوبی به زیستگاههای هوبره در نقاط مختلف کشور گسیل شوند و اقدام به زنده گیری و صید هوبره کنند و لذا جمعیت آن کاهش زیادی پیدا کرده است،. شکار هوبره با استفاده از تله مخصوص انجام می گیرد که این روش مستلزم قطع بیشمار بوته ها و درختچه های مناطق خشک بیابانی است. درختچه های تاغ که تنها پوشش غالب این مناطق است و فواید بیشماری هم برای محیط زیست و هم برای مردم دارد از بین می روند.
