|
|
تشبيه
ادعاي همانندي ميان دو يا چند چيز است.
تشبيه چهار رکن دارد: 1- مشبه 2- مشبهٌ‌به 3- ادات تشبيه 4- وجه شبه
1- مشبه: چيزي يا کسي است که قصد مانند کردن آن را داريم.
2- مشبهٌ‌به: چيزي يا کسي است که مشبه، به آن مانند مي‌شود.
3- ادات تشبيه: واژه‌اي است که نشان‌دهنده‌ي پيوند شباهت است. اين واژه مي‌تواند، حرف، فعل و... باشد.
4- وجه‌شبه: (دليل شباهت) ويژگي يا ويژگي‌هاي مشترک ميان مشبه و مشبهٌ‌به است.
مثال:
هنگامي که ادات و وجه‌شبه از تشبيه حذف شود، تشبيه بليغ ناميده مي‌شود و آن بر دو نوع است:
ا- اسنادي 2- اضافي
1- اسنادي: در آن مشبه به مشبهٌ‌به اسناد داده مي‌شود.
مثال: دانش چراغ است. / دام راهم شکن طرّه‌ي هندوي تو بود
2- اضافي: که آن را اضافه‌ي تشبيهي مي‌نامند و در آن يکي از طرفين تشبيه به ديگري اضافه مي‌شود.
مثال: لب لعل¬ لب(مشبه) و لعل(مشبه‌به)
مثال: درخت دوستي بنشان که کام دل به بار آرد/ نهال دشمني برکن که رنج بي‌شمار آرد
درخت دوستي¬ درخت (مشبه‌به) و دوستي(مشبه)
نکته: دقت کنيد اضافه‌ي تشبيهي، ترکيب اضافي است نه ترکيب وصفي.
مانند: حجاب ظلماني ¬ ترکيب وصفي / حجاب جهل ¬ ترکيب اضافي و اضافه‌ي تشبيهي
براي مشاهده‌ي ادامه‌ي مطالب بر روي فايل ضميمه کليک کنيد.
