درس نهم: جهانی دیگر
اولیه مرحله‌ی زندگی مرحله 9 ماه‌های است که در شکم مادر به سر میبریم. وقتی رشد ما کامل شد، به دنیا می‌آییم.
مرحله‌ی بعد دوران کودکی است. در نوجوانی یاد میگیریم چه‌طور کارهایمان را خودمان انجام دهیم. پس از نوجوانی
به جوانی میرسیم که دورهی کار و تلاش جدی است. پس از آن به پیری و کهنسالی میرسیم. آیا زندگی ما با مرگ
پایان می‌یابد؟
قرآن کریم به این پرسش پاسخ میدهد که مرگ پایان زندگی نیست و پس از مرگ به جهان جدیدی پا میگذاریم.
زندگی دنیامحور است ولی زندگی در جهان آخرت دائمی و همیشگی است.
کسانی که ایمان آوردند تا همیشه در بهشت خواهند بود و کافران و مجرمان به آتش جهنم گرفتار میشوند.
داستان: در زمان پیامبر(ص) یکی از کافران استخوان پوسیدهای را با دستان خود خرد کرد و به پیامبر گفت: آیا
پس از اینکه مردیم دوباره زنده میشویم؟ در قرآن به این ماجرا اشاره شده و خدا در پاسخ به سخن آن مرد گفته
است:
قالَ مَن یُحْییِ العِظامَ و هِیَ رَحیمٌ. قل یُحییهَا الَّذی اَنَشاها اوَّلَ مَرَّةٍ
او گفت چه کسی استخوان‌های پوسیده را زنده میکند؟ بگو همان کسی که آنها را در آغاز آفریده است.
کسانی که به قیامت شک دارند قدرت خدا را دست کم میگیرند و میگویند خدا چگونه میتواند مرده‌ها را زنده
کند؟ خدا در پاسخ به این افراد میفرماید:
اانتم اَشَدُّ خَلقّا اَم السَّماءُ بَناها: آیا آفرینش دوباره شما (در قیامت) دشوارتر است یا آفریدن آسمان که خدا آن را
ایجاد کرده است؟
بدانیم: یکی از اصول دینی ما مسلمانان اعتقاد به معاد است. ما اعتقاد داریم که زندگی انسان با مرگ پایان نمیپذیرد
و بعد از مرگ به جهان جدیدی پا میگذاریم.
آیه‌های مقابل به معاد اشاره دارند:
1 -اِذا راَیتُمُ الرَّبیع فَاَکثِروا ذِکرَ النُّشور: هرگاه بهار رسید بسیار از قیامت یاد کنید.
2 -و اآلخرة خیرٌ و اَبقی: و زندگی آخرت بهتر و پایدارتر است.
بدانیم:
حضرت عبدالعظیم حسنی: از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است. مرقد او در شهرری است. از شاگردان امام جواد
و حضرت امام هادی(ع) بوده است.
روزی امام هادی(ع) با حضرت عبدالعظیم مالقات میکنند و در این دیدار حضرت عبدالعظیم از اعتقاداتشان برای
امام هادی(ع) میگویند از جمله امام علی(ع)جانشین پیامبر و بعد ایشان امام حسن، امام حسین و فرزندان
او امام و راهنمای مردم هستند.