دانشمندان به تازگی پیشنهاد داده‌اند برای حفاظت از جان ده‌ها میلیون اروپایی، با ساختن سدهایی، همه دریای شمال محصور شود.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی با عنوان «با افزایش سطح آب دریاها، دانشمندان ایده جسورانه‌ای ارائه دادند؛ سدی بر دریای شمال» نوشت: دانشمندان به تازگی با طرح پیشنهادی ساخت سد روی دریای شمال، قصد دارند زنگ خطر را برای رهبران جهان به صدا درآورند.
دانشمندان بر این باورند سدی که می‌تواند حدود ۳۰۰ مایل از ساحل اسکاتلند تا نروژ امتداد داشته باشد و سد دیگری به طول احتمالی ۱۰۰ مایل در آبهای میان شمال فرانسه و جنوب شرقی انگلیس، می‌تواند از ساکنان این مناطق محافظت کند.
ایده دیگر ماقبل تاریخی این دانشمندان این است که دریای شمال کاملا محصور شود تا از ده‌ها میلیون اروپایی حفاظت شود که جانشان در نتیجه افزایش سطح آبها ناشی از تغییرات آب‌وهوایی تهدید می‌شود.
دانشمندان حامی این طرح در نشریه هواشناسی آمریکا اعلام کرده‌اند مقیاس پروژه، عمق بحران را نشان می‌دهد.
« سیورد گروسکمپ » از موسسه تحقیقات دریای رویال هلند گفت: «این ایده را به عنوان یک هشدار ببینید. آنچه ما می‌گوییم این است: این طرحی است که ما آن را نمی‌خواهیم؛ اما اگر به این نتیجه برسیم که این طرح ضرورت دارد، آنگاه از نظر فنی و اقتصادی امکانپذیر است».
این طرح پیشنهادی، یکی از بزرگترین شاهکارهای مهندسی است که تاکنون در این کره خاکی ارائه شده و برآورد می‌شود هزینه اجرای آن بین ۲۵۰ تا ۵۵۰ میلیارد دلار باشد؛ هزینه‌ای که نویسندگان این طرح اعلام کرده‌اند بیش از ده‌ها کشور اروپای شمالی را تحت پوشش قرار داده و از آنها محافظت می‌کند.
اما در این میان برخی کارشناسان با ابراز تردید نسبت به اثرگذاری این طرح آن را ناممکن اعلام کرده‌اند.
« کریگ گاف » که نزدیک به ۲۰ سال مهندس ایمنی سد در انگلیس بوده، در این خصوص گفت: «واکنش اولیه من ابرز تردید است. گمان می‌کنم ساخت استحکامات دفاعی در امتداد خط ساحلی اروپا ارزانتر و سریعتر از ساخت سازه‌های سد در دریای شمال است».
حتی دانشمندان حامی این طرح نیز اذعان دارند که تلاش برای سد کردن همه دریای شمالی یک راه حل ایده‌آل نیست.
آنها بر این باورند که بسیار بهتر است این پیشنهاد بیشتر به عنوان زنگ خطر باشد و در صورتی که رهبران جهانی نتوانند راهی برای رسیدگی به تغییرات آب‌وهوایی پیدا کنند، این طرح ضرورت می‌یابد.
« یواخیم کیلسن » نویسنده دیگر این مقاله و استاد سوئدی مرکز تحقیقات اقیانوس هلمتولتز در کیل آلمان در مورد این طرح گفت: اگر آلودگی کربنی ادامه یابد، افزایش آب دریاها تا سال ۲۱۰۰ می‌تواند از ۴۰ اینچ (یک متر) نیز فراتر رود. به گفته او، اگر وضعیت بهبود نیابد، میلیون‌ها انسان مجبور به ترک خانه‌های خود خواهند شد.
براساس گزارشی که توسط « کلایمت سنترال » یک سازمان علمی مستقر در نیوجرسی منتشر شده، تا سال ۲۰۵۰، نزدیک به ۱۵۰ میلیون نفر در شهرهای ساحلی کم ارتفاع با خطر قرارگرفتن پایین‌تر از سطح آب دریا در هنگام مد دریا روبرو می‌شوند؛ وضعیتی که شهرهای بزرگ را زیر آب می‌برد.
از سوی دیگر، برای ساخت این سدها روی دریای شمال، دستکم به ۵۱ میلیارد تن ماسه نیاز است که تقریبا برابر با کل مصرف سالیانه آن در پروژه‌های ساختمانی سراسر جهان است.
جدا از میزان مصالح هنگفت برای ساخت این سدها، ساخت چنین سازه‌هایی در دریای شمال می‌تواند برای همیشه چهره اکولوژیکی منطقه را تغییر دهد. چنین سدهایی سبب می‌شود جریان جزر و مد متوقف شود و سرانجام به دریاچه‌ای از آب شیرین تبدیل شوند و زندگی گونه‌های موجود در آبهای شور را نابود کند.
این امر همچنین پیامدهای اقتصادی غیرقابل انکاری از جمله تحت‌الشعاع قرار دادن درآمد ماهیگیری دریای شمال را نیز به همراه خواهد داشت.
همانطور که نویسندگان این طرح پیشنهادی تاکید کرده‌اند، با افزایش خطر افزایش آب دریا، گزینه‌های قابل قبول برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی و بالا آمدن سطح آب دریاها کمتر می‌شوند.