برای مشاهده فیلم معرفی رشته مهندسی هوافضا کلیک کنید
رشته مهندسی هوافضا
توضیحات: دانشجوی دانشگاه بریتیش کلمبیا (رامین حیدرلکی)
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی امیرکبیر (آرش زرگر)
گرایش های ارشد:
جلوبرندگی
دینامیک پرواز و کنترل
سازه های هوایی
آئروديناميك
مهندسی فضایی
سوانح هوایی و صلاحیت های پروازی
فناوری ماهواره
دروس دوره لیسانس:
ایرودینامیک - مدیریت و اقتصاد صنعتی - تحلیل سازه - انتقال حرارت - اصول جلوبرنده ها - استاتیک - مقاومت مصالح - ترمودینامیک - مکانیک مدار های فضایی - طراحی سازه های هوایی - نقشه کشی صنعتی - برنامه نویسی کامپیوتر - مبانی مهندسی برق - مکانیک سیالات - مواد و روش های ساخت - دینامیک پرواز - کارگاه اجزاء دقیق - مقدمه ای بر مهندسی هوافضا - ارتعاشات - آمار و احتمالات مهندسی - طراحی هواپیما - طراحی به کمک کامپیوتر - کارگاه بال و بدنه - کنترل اتوماتیک - کارگاه موتور - زبان فنی هوافضا
مقدمه
این رشته حدود چند دهه است که از رشته مهندسی مکانیک جدا شده است. در دانشگاه های صنعتی دنیا، دانشکده هوافضا زیر نظر دانشکده مکانیک کار می کند و یا اصلا چنین دانشکده ای وجود ندارد و تمام کار های هوافضایی در همان دانشکده مکانیک انجام می شود و یا به صورت مستقل دانشکده ای به نام هوافضا وجود دارد. پذیرش رشته مهندسی هوافضا در دوره کارشناسی خیلی ساده تر از رشته مهندسی مکانیک است. دانشکده هوافضا از نظر تعداد استاد و دانشجو از دانشکده مکانیک کوچک تر است. به طور کلی،در رشته هایی که با مکانیک کلاسیک سر و کار دارند(عمران، مکانیک و هوافضا)، در طول دو سال اول دانشجویان با ریاضیات عمومی و درس هایی که اصول مکانیکی را تشریح می کنند (استاتیک، دینامیک و مکانیک مواد) آشنا می شوند و در سال های بعدی سعی می کنند با انتخاب درس هایی از گرایش های مختلف به سمت یکی از گرایش ارشد حرکت کنند و وارد آن گرایش شوند.
یک درس خاطره انگیز
طراحی هواپیما: دانشجویان هوافضا علاقه زیادی به طراحی هواپیما دارند، چون نمود خارجی رشته محسوب می شود. علت علاقه من به این درس این است که در آن قطعه ای طراحی و ساخته می شد. استاد این درس تجربه صنعتی زیادی داشت و دانشجویان پس از فارغ التحصیلی با همکاری او، فعالیت های صنعتی انجام می دادند. تمامی قطعات هواپیما تا آخرین روز کلاس طراحی می شدند و در انتها یک هواپیما داشتیم که می توانستیم اندازه قطعاتش را خودمان مشخص کنیم و این کار را با استفاده از آمار، ریاضی و فیزیک انجام می دادیم.
جنس کار گرایش های اصلی ارشد:
گرایش های اصلی رشته مهندسی هوافضا چهار گرایش آیرودینامیک، پیش رانش، سازه های هوایی و مکانیک پرواز و کنترل هستند. اگر بخواهیم راجع به گرایش های این رشته توضیح بدهیم بهتر است از مهم ترین محصول این رشته یعنی هواپیما استفاده کنیم. کلیت شکل خارجی یک هواپیما را مهندسین آیرودینامیک طراحی می کنند. موتور هوپیما محدوده کار مهندسین پیش رانش است. مهندسین کنترل و مکانیک پرواز پایداری و نحوه کنترل وسیله پرنده در هوا را بررسی می کنند. مهندسین سازه های هوایی موادی که برای ساخت اجزاء هواپیما به کار می رود را مورد بررسی قرار می دهند.
در صنعت مهندسین آیرودینامیک شباهت بسیاری با مهندسین سیالات از رشته مهندسی مکانیک دارند. آن ها حتی می توانند نقش یک مهندسی سیالات را ایفا کنند. مهندسی هوافضا در سایر گرایش ها نیز شباهت زیادی با مهندسی مکانیک دارد. طراحی موشک، هلی کوپتر و هواپیما از کار های مهندسی هوافضا در صنعت است و هر کدام از این وسایل پرنده نیز مانند هواپیما بخش های مختلفی را شامل می شوند که هر کدام از گرایش های مهندسی هوافضا در آن ایفای نقش می کند.
به دلیل شباهت دروس این رشته با رشته مهندسی مکانیک تعدادی از دانشجویان مهندسی هوافضا، مهندسی مکانیک را برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد انتخاب می کنند اما باید توجه داشت که جدول دروس این دو رشته کاملاً مشابه نیستند و ادامه تحصیل در رشته مهندسی مکانیک کمی دشوار خواهد.
بازار کار:
موقعیت های شغلی برای مهندسین هوافضا در کشورمان اندک است و آن هم به طراحی هواپیما، هلی کوپتر و سایر وسایل پرنده برای سازمان های دولتی محدود می شود(با توجه به پیشرفت های ما در صنعت هوافضا). البته این در صورتی درست است که دانشجوی مهندسی هوافضا بخواهد در زمینه ای کاملاً مرتبط با رشته تحصیلی خود مشغول به کار شود. قابل ذکر است که کار مهندسین هوافضا به وسایل پرنده محدود نمی شود و تعداد زیادی از فارغ التحصیلان این رشته زمینه شغلی با مرتبط با خودرو را انتخاب کرده اند.