به دنبال آشکارسازي امواج گرانشي٬ يک گروه بين المللي به تازگي روش جديدي بر اساس ذرهي به دام افتاده در کاواک٬ براي آشکارسازي اين امواج پيشنهاد داده است. البته در اين روش محدودهي فرکانس خاصي قابل آشکارسازي است.
شواهد زيادي مبني بر اينکه جرمهاي متحرک بايد امواج گرانشي منتشر کنند وجود دارد. با وجود نشانهي مهمي که به شکل غيرمستقيم براي امواج گرانشي وجود دارد٬ اما هنوز آشکارسازي مستقيمي براي اين امواج در دست نيست. در حال حاضر٬ يک تيم بزرگ بين المللي٬ با استفاده از اثر تداخلي يک ليزر با حساسيت بالا٬ به دنبال اين امواج گرانشي هستند. اين گروه به اندازهگيريهاي دقيقي براي کاهش پارازيت و ارتقاي حساسيت نياز دارد. با اين همه٬ اين آشکارسازها براي امواج با فرکانسهاي کمتر از 10 کيلو هرتز تنظيم ميشوند٬ در نتيجه اين پتانسيل را دارند تا رخداد هاي مهم را آشکار سازي نکنند. در مقالهايي در نشريهPhysical Review Letters آسيمينا آروانيتاکي (AsiminaArvanitaki) در دانشگاه استنفورد٬ کاليفرنيا و آندرو گراچي (Andrew Geraci) در دانشگاه نوادا در رنو٬ ميکروذرات به تله افتاده در کاواک اپتيکي را به عنوان نوع جديدي از آشکارساز فرکانس بالاي موج گرانشي پيشنهاد دادند.
A. Arvanitaki and A. Geraci, Phys. Rev. Lett. (2013)
نويسندگان اين مقاله٬ به طور نظري٬ امکان استفاده از يک کره کوچک يا ديسک معلق شده با نيروهاي تابشي را به عنوان وسيلهاي براي آشکارسازي امواج گرانشي در نظر گرفتند. طبق پيشنهاد آنها٬ اين ذرهي کوچک در امواج ايستاي توليد شده توسط يک کاواک اپتيکي به تله ميافتد و حرکت آن با استفاده از سرمايش ليزري به کمترين مقدار خود ميرسد. با عبور امواج گرانشي از محل اين ذره٬ ريز موج کوچکي در فضا-زمان توليد ميشود. اين ريز موج فاصلهي آينه را تغيير ميدهد٬ که به موجب آن محل ذرهي به دام افتاده٬ جابهجا ميشود. مکان تغيير داده شدهي ذره با استفاده از بازتاب نور از کاواک٬ آشکارسازي ميشود. براي يک ذره 75 ميکروني در کاواکي به طول 100 متر٬ آروانيتاکي و گراچي تخمين زدند که آنها ميتوانند از حساسيت رصدخانهي بزرگتر موج گرانشي٬ براي فرکانس حدود 100 کيلوهرتز٬ فراتر روند.
آنها در مقالهي خود صادقانه به اين موضوع اعتراف کردند که انتظار ميرود منابع کمي از امواج گرانشي در اين فرکانس وجود داشته باشند. اما آروانيتاکي و گراچي يک امکان کم نظير را براي اين منابع در نظر گرفتند. از لحاظ نظري پيشبيني شده است که ذراتي که آکسون (axions) نام دارند٬ احتمال دارد ابري در اطراف سياهچاله تشکيل دهند و اين ذرات به نوبه خود ممکن است که با گسيل گراويتون نابود شوند. اين پديده باعث به وجود آمدن امواج گرانشي٬ درست در فرکانسي که ميکروکره معلق ميتواند آشکار سازي کند٬ ميشود.