غذای سالم؛ این دو کلمه ما را به یاد غذاهایی نه چندان خوشمزه می‌اندازد. اما این مساله در مورد موز صدق نمی‌کند. موز نه تنها یک میوه‌ی خوشمزه است، بلکه فواید زیادی برای بدن دارد که در این مقاله در بنیتا به آن می‌پردازیم. موز یکی از مفیدترین مواد خوراکی است که آثار شگفت‌انگیزش در بدن حتما برای شما جالب خواهد بود
فشار شریانی به حالت نرمال باز می‌گردد
مصرف موز باعث کاهش فشارخون می‌شود؛ زیرا حاوی ۴۲۰ میلی‌گرم پتاسیم است.
اضافه وزن از بین می‌رود
موز سرشار از فیبر است و باعث می‌شود میل شما به خوردن خوراکی‌ها کمتر شود. به علاوه، حاوی نوعی نشاسته است که اشتهای شما را کاهش داده و ازاضافه وزن جلوگیری می‌کند. مصرف موز قند خون را کاهش داده و حساسیت بدن به انسولین را بالا می‌برد. اگر سلول‌های بدن به انسولین حساس نباشند، نمی‌توانند گلوکز را جذب کنند؛ در نتیجه پانکراس بیش از اندازه آن را تولید خواهد کرد. میزان تجمع چربی در بدن به میزان انسولین بستگی دارد.
خطر ابتلا به کم‌خونی کاهش می‌یابد
کم‌خونی باعث رنگ‌پریدگی، خستگی و تنگی نفس می‌شود. این مسئله، نتیجه‌ی کاهش گلبول‌های قرمز و کاهش سطح هموگلوبین خون است. موز حاوی مقادیر بالای آهن است و باعث تحریک تولید گلبول‌های قرمز می‌شود. به علاوه، موز حاوی ویتامین ب۶ است که میزان گلوکز خون را کنترل کرده و به بهبود کم‌خونی کمک خواهد کرد.
گوارش و هضم غذا بهبود پیدا می‌کند
موز به راحتی هضم می‌شود و باعث اختلال در سیستم گوارشی نمی‌شود. نشاسته‌ای که در موز وجود دارد هضم نمی‌شود و به روده‌ی بزرگ می‌رود و در آن‌جا به عنوان یک ماده‌ی مغذی برای باکتری‌های مفید عمل می‌کند. افراد مبتلا به گاستریت یا ورم معده و سوزش سر دل می‌توانند موز مصرف کنند تا مواد معدنی بدن را که از دست داده‌اند بازیابی کنند.
استرس کاهش می‌یابد
مصرف موز باعث بهبود اعصاب و روحیه می‌شود. موز حاوی تریپتوفان است و بدن برای دریافت سروتونین (هورمون خوشحالی)، به تریپتوفان احتیاج دارد. به طور متوسط، هر موز حاوی ۲۷ میلی‌گرم منیزیم است. این ماده‌ی معدنی مسئول خواب راحت و ایجاد روحیه‌ی خوب و شاد است.
کمبود ویتامین جبران می‌شود
موز سرشار از ویتامین ب۶ است. به طور متوسط یک موز حاوی ۲۰ درصد از نیاز روزانه‌ی شما به ویتامین‌هاست. همین مسئله باعث می‌شود که بدن شما انسولین، هموگلوبین و آمینواسیدهایی که برای ساخت سلول‌های سالم مورد نیاز است را تولید کند. اغلب تصور می‌شود توت‌فرنگی و پرتقال بیشترین مقدار ویتامین سی را دارند؛ درحالی‌که موز ۱۵ درصد از نیاز روزانه به این ویتامین را داراست. ویتامین سی یک آنتی اکسیدان مهم و قوی است که رادیکال‌های آزاد (مولکول‌های فعالی که دارای الکترون‌های مخرب سلول‌های بدن هستند) را خنثی می‌کند. به علاوه، شریان‌های خونی را سالم نگه داشته و باعث تولید کلاژن می‌شود.
سطح انرژی افزایش پیدا می‌کند
پتاسیم موجود در موز از گرفتگی عضلات جلوگیری کرده و کربوهیدرات موجود در آن انرژی لازم برای ورزش‌های سنگین را به شما می‌دهد.