مقامات آلمانی سال گذشته رآکتور گداخت هسته ای وندلشتاین 7X را تکمیل و راه اندازی کردند. این نیروگاه که با فناوری جدید و منحصر به فرد کار می کند، از طراحی خاصی با نام stellerator برخوردار است و دانشمندان بالاخره موفق شده اند تا صحت عملکرد آن را تایید کنند.
گداخت هسته ای واکنشی شبیه آن چیزی است که در خورشید و سایر ستاره ها اتفاق می افتد. برخلاف فناوری شکافت هسته ای که امروزه در نیروگاه های هسته ای رایج است، فرایند گداخت هسته ای انرژی بیشتری تولید می کند و هیچ زباله سمی نیز به جا نمی گذارد. از لحاظ تئوری، رآکتورهای گداختی قادر به تولید انرژی به میزان نامحدود هستند و از چیزی به جز آب دریا به عنوان سوخت استفاده نمی کنند.
طرز کار فرایند گداخت هسته ای به این شکل است که به دمایی مشابه دمای هسته ستاره ها نیاز دارد و به همین علت، ایجاد چنین دمای بالایی در کره زمین بسیار دشوار است. به همین دلیل است که دانشمندان نسبت به اجرایی بودن این ایده تا بیست سال آینده خوش بین نیستند. طراحی این نیروگاه ها شامل آهن رباها و لیزرهای غول آسایی است و پیاده سازی اش دشوار است.
طراحی استاندارد این نیروگاه ها شامل حلقه ای از آهن رباها می شود که ماده هسته ای را در حلقه ای بزرگ به حرکت در می آورد. طراحی استلراتور که در رآکتور وندلشتاین 7X بکار رفته از چند حلقه بیشتر به منظور افزایش ثبات آن استفاده کرده است.
با این حال، طراحی استلراتور هنوز به طور کامل آزمایش نشده بود و به همین علت ،گروهی از دانشمندان طی یک سال گذشته سرگرم بررسی آن بودند تا از عملکردش مطمئن شوند. به گفته آنها، میزان بروز خطا یک در صدهزار بوده که بسیار ناچیز است و دقتی بی سابقه به شمار می رود.
این نتایج اکنون صحت طراحی استلراتور را تایید می کنند و به این ترتیب، دانشمندان می توانند روی ساخت رآکتورهایی با تمرکز بر افزایش بهره وری کار کنند.
با این حال، لازم به ذکر است که بهره وری در رآکتور وندلشتاین هنوز از میزان سوخت مصرفی اش پایین تر است و این یعنی نمی توان هنوز روی آن حساب باز کرد. اما دانشمندان اکنون بیش از پیش به تحقق این رویا امیدوار شده اند.
