نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد کمبود ویتامین D خطر ابتلای کودکان را به کمخونی افزایش می‌دهد.
محققان مرکز کودکان دانشگاه جان هاپکینز نمونه خون بیش از ۱۰ هزار و۴۰۰ کودک را بررسی و میزان ویتامین D و هموگلوبین – پروتئین حامل اکسیژن را در گلبولهای قرمز خون اندازه‌گیری کردند. آن‌ها دریافتند میزان ویتامین D در کودکان دارای سطح پایین هموگلوبین در مقایسه با آنهایی که مشکل کم خونی نداشتند پایین‌تر بود.
این مطالعات نشان می‌دهد بیشترین افزایش خطر ابتلا به کم خونی با کمبود ویتامین D مرتبط است و در آن میزان ویتامین D به کمتر از ۳۰نانوگرم در میلی لیتر می‌رسد. کودکانی که میزان ویتامین D آن‌ها کمتر از ۳۰ نانوگرم در میلی لیتر است دو برابر آنهایی که میزان ویتامین طبیعی دارند در خطر کمخونی هستند.
کمبود شدید ویتامین D زمانی است که میزان این ویتامین به زیر ۲۰ نانوگرم در میلی لیتر برسد. کمبود شدید و خفیف ویتامین D هر دو باید با استفاده از مکمل‌های غذایی و دارویی درمان شوند.
محققان هشدار می‌دهند که نتایج آن‌ها تاییدی بر رابطه علی و معلولی نیست بلکه نشاندهنده فعل و انفعالات پیچیده بین میزان پایین ویتامین D و هموگلوبین است.
دانشپژوهان می‌گویند می‌توان سازوکارهای متعددی را برای ارتباط بین ویتامین D و کمخونی در نظر گرفت از جمله تاثیر ویتامین D بر تولید گلبولهای قرمز خون در مغز استخوان و همچین توانایی تنظیم التهابات ایمنی که همان کاتالیست شناخته شده برای کمخونی است.
این پژوهشگران همچنین ارتباط کمخونی و ویتامین D را بر اساس‌نژاد بررسی کرده و به یافته‌های جالبی دست یافتند. به عنوان نمونه، کودکان سیاهپوست نسبت به کودکان سفید پوست بیشتر به کمخونی مبتلا می‌شوند (۱۴ درصد در مقابل ۲درصد) و در کل میزان ویتامین D کمتری دارند اما کمخونی آن‌ها زمانی بروز می‌کند که میزان ویتامین D در خون آن‌ها از میزان موجود در بدن کودکان سفید پوست پایین‌تر برود.
تفاوت‌نژاد در سطوح ویتامین دی و کمخونی حاکی از آن است که اهداف درمانی کنونی برای پیشگیری یا درمان این بیماری‌ها نیازمند بازنگری هستند.
نتایج این تحقیقات درنشریه طب کودکان منتشر شده است.