حتماً تا به حال ضربالمثل معروف "جوجه را آخر پاییز میشمارند" را شنیدهاید .
اما چرا میگویند: جوجهها را آخر پاییز میشمارند؟
مرغ مادر در آخر شهریورماه روی تخمهای خود که معمولاً 20 تا 30 عدد است، میخوابد و پس از گذشت دو هفته جوجهها سر از تخم درمیآورند که به اصطلاح به آنها جوجهی یکروزه میگویند.
تلفات جوجهها در فصل پاییز بیش از فصلهای دیگر است و نگهداری جوجهها در این فصل مشکل است (برخی بیمار میشوند، برخی خوراک گربههای خانه میشوند، برخی از سرمای هوا یخ میزنند و...) به همین دلیل تعداد جوجههایی که اول پاییز به دنیا میآیند و تا پایان این فصل به مرغ تبدیل میشوند خیلی بیشتر است. شاید به همین دلیل میگویند جوجه را آخر پاییز میشمارند.
اگر دانشآموزان را مرغ تصور کنیم و دانشهای کسبکردهی آنها در طول مدت تابستان و دو ماه مهر و آبان را نیز جوجه فرض کنیم، الان که آخر پاییز است باید تفاوتهایی نسبت به اول تابستان داشته باشند (چه از نظر ساعت مطالعه، چه از نظر تراز کل، چه از نظر پیشرفت درسی در مدرسه و...). اگر پیشرفت داشته باشند جوجههای آنها تبدیل به مرغ خواهد شد ولی اگر پسرفت کردهاند، هم جوجه را از دست دادهاند و هم مرغ را و لازم است جوجههایی جدید آماده و خودشان را برای اسفندماه آماده کنند.
